การพัฒนาเครือข่ายเศรษฐกิจฐานรากและชุมชนนวัตกรรมในจังหวัดพิจิตร

Main Article Content

สุวินท์ สอนเล็ก
พระมหาสุเมฆ สมาหิโต (ทวีกุล)
พระครูโพธิวรคุณ (ศุภเดช แสงพิทักษ์)
วิรัติ วัชรสิทธิเมธี
พระแดนชัย สุริยวํโส (สุริยวงศ์)
นพวรรณ์ ไชยชนะ

บทคัดย่อ

            การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาสภาพปัจจุบันและปัญหาด้านเศรษฐกิจและสังคมของชุมชน (2) ส่งเสริมการพัฒนาชุมชนเศรษฐกิจฐานรากโดยใช้ “แผนธุรกิจเพื่อชุมชน-CBMC” และ (3) พัฒนาเครือข่ายชุมชนนวัตกรรมเพื่อยกระดับคุณภาพชีวิตบนฐานความหลากหลายทางชีวภาพและภูมิปัญญาท้องถิ่นในจังหวัดพิจิตร การวิจัยเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยศึกษาข้อมูลเชิงเอกสารและเก็บข้อมูลภาคสนามผ่านการสัมภาษณ์เชิงลึกจากผู้ให้ข้อมูลสำคัญในกลุ่มอาชีพและชุมชนที่เกี่ยวข้อง ผลการวิจัยพบว่า ชุมชนยังคงพึ่งพาการเกษตรเป็นหลักและประสบปัญหาภัยแล้งและน้ำท่วม แต่การนำแผนธุรกิจเพื่อชุมชน (CBMC) มาใช้สามารถเพิ่มรายได้ ส่งเสริมการพึ่งพาตนเอง และสร้างเครือข่ายธุรกิจชุมชนที่เข้มแข็งได้ นอกจากนี้ การประยุกต์ใช้ “พุทธนวัตกรรม” ในการสร้างเครือข่ายชุมชนส่งผลให้เกิดผลลัพธ์เชิงเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน อันสะท้อนถึงศักยภาพของการพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากที่ใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่นและการมีส่วนร่วมของชุมชนเป็นฐานสำคัญ และการพัฒนาเครือข่ายเศรษฐกิจฐานรากโดยใช้ CBMC และพุทธนวัตกรรม สามารถสร้างผลลัพธ์เชิงเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อมที่ยั่งยืนให้แก่ชุมชนในจังหวัดพิจิตร

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
สอนเล็ก ส. ., สมาหิโต (ทวีกุล) พ. ., (ศุภเดช แสงพิทักษ์) พ., วัชรสิทธิเมธี ว., สุริยวํโส (สุริยวงศ์) พ. ., & ไชยชนะ น. . (2025). การพัฒนาเครือข่ายเศรษฐกิจฐานรากและชุมชนนวัตกรรมในจังหวัดพิจิตร. วารสารศรีสุวรรณภูมิปริทรรศน์, 3(3), 224–235. สืบค้น จาก https://so14.tci-thaijo.org/index.php/JSBR/article/view/2100
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

บุหงา ชัยสุวรรณ พรพรรณ ประจักษ์เนตร และกิรติ คเชนทวา. (2562). ปัจจัยพยากรณ์ความสำเร็จในการส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากในชุมชน: กรณีศึกษาจังหวัดชายแดนภาคเหนือภาคตะวันออกเฉียงเหนือและภาคใต้. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 27(53): 87-108.

พระครูพิพัฒน์สุตคุณ และคณะ. (2566). การพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากวิถีพุทธเชิงสร้างสรรค์ของชุมชนวัดหาดมูลกระบือ อำเภอเมืองพิจิตร จังหวัดพิจิตร. วารสารวิจยวิชาการ, 6(6): 1-14. https://doi.org/10.14456/jra.2023.125

พระมหาเจนภพ ปภาโส และคณะ. (2566). การวิเคราะห์แนวทางการประยุกต์ใช้หลักทิฏฐธัมมิกัตถเพื่อการพัฒนาคุณภาพชีวิต. วารสารพุทธศาสตร์ศึกษา, 15(2): 45-60.

วรสิทธิ์ เจริญศิลป์และธันยวัฒน์ รัตนสัค (2561) พัฒนาการและเงื่อนไขของการรวมกลุ่มเป็นเครือข่ายชุมชนตำบลสะเอียบ อำเภอสอง จังหวัดแพร่. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร, 38(4): 22-40.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. ฉบับที่ 12. พ.ศ. 2560-2564. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา: https://www.nesdc.go.th/wordpress/wp-content/uploads/2025/02/สรุปสาระสำคัญแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังแห่งชาติฉบับที่12.pdf

อนุกูล รัชตวงษ์ . (2567). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการอนุรักษ์ผืนป่า กรณีศึกษาป่าชุมชนบ้านเนินสมบัติ ตำบลจระเข้สามพัน อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารศรีสุวรรณภูมิปริทรรศน์, 2(1), 55–65. สืบค้นจาก https://so14.tci-thaijo.org/index.php/JSBR/article/view/737

Porter, M.E. (1998). Clustersand competitionnew agendas for Companies, governments, and institutions. Boston, MA: Harvard Business School.

Sachs, J., Schmidt-Traub, G., Kroll, C., Lafortune, G., Fuller, G., & Woelm, F. (2020). The Sustainable Development Goals and COVID-19, Sustainable Development Report 2020. Retrieved July 26, 2021, fromhttps://sdgindex.org/reports/sustainable-developmentreport-2020/