สิทธิสตรี: กรณีอุปสมบทพระภิกษุณีในพระพุทธศาสนาเถรวาท
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อการศึกษาเรื่อง "ภิกษุณี" และ "สิทธิสตรี" ในพระพุทธศาสนาเถรวาทที่เกี่ยวข้องกับบทบาทและความสำคัญในประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา สถานะของภิกษุณีกลับถูกจำกัดและถูกมองข้ามในหลายสังคม พระพุทธองค์ทรงเปิดโอกาสให้สตรีได้บรรลุธรรมสูงสุดเช่นเดียวกับบุรุษ โดยการอนุญาตให้มีการบวชเป็นภิกษุณี แสดงให้เห็นถึงความเท่าเทียมกันในทางธรรม หากแต่ในทางปฏิบัติศาสนาในระดับนิกายได้กีดกันผู้หญิงอย่างต่อเนื่องมาเป็นระยะเวลาที่ยาวนาน ภิกษุณีซึ่งเป็นเสมือนตัวแทนอารยธรรมอินเดียในยุคที่รุ่งเรืองสูงสุด ไม่ได้รับโอกาสให้ดำรงอยู่ในสังคมไทย ประเด็นเรื่อง "สิทธิสตรี" กำลังเป็นที่พูดถึงอย่างกว้างขวางในปัจจุบัน การศึกษาบทบาทของภิกษุณีในอดีตจึงเป็นการเปิดมุมมองใหม่ในการมองประเด็นสิทธิสตรีในปัจจุบัน บทความนี้ได้ศึกษาความเชื่อมโยงระหว่างภิกษุณีและสิทธิสตรี ตลอดจนแรงบันดาลใจให้กับการต่อสู้เพื่อความเท่าเทียมสตรีของภิกษุณีในอดีตที่ได้สร้างไว้ พร้อมทั้งการประยุกต์หลักธรรมทางพระพุทธศาสนาที่สอนเกี่ยวกับความเท่าเทียม เพื่อใช้ในการเรียกร้องสิทธิสตรีในปัจจุบัน
Downloads
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ฉัตรสุมาลย์ กบิลสิงห์ ษัฏเสน (2539). การพัฒนาสตรีในพระพุทธศาสนา. กรุงเทพมหานคร: บริษัทส่องศยาม จำกัด.
ฉัตรสุมาลย์ กบิลสิงห์. (2528). มาดสตรีในพุทธศาสนา. กรุงเทพมหานคร : บริษัทสามัคคีสาส์น จำกัด.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2500). มหาจุฬาเตปิฏกํ . กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหากมล ถาวโร (มั่งคำมี). ( 2550). "การศึกษาวิเคราะห์บทบาทของสตรีในพระพุทธศาสนา :ศึกษาเฉพาะกรณีบทบาทสตรีในสังคมไทยปัจจุบัน”. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต. บัณฑิต วิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระศรีปริยัติโมลี (สมชัย กุสลจิตฺโต) และคณะ. (2544). สตรีในพระพุทธศาสนา พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ :สำนักพิมพ์สุขภาพใจ.