ศึกษาหลักพุทธธรรมที่เหมาะสมในการอบรมเยาวชน
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาหลักพุทธธรรมที่เหมาะสมในการอบรมเยาวชนโดยวิธีการค้นคว้าเอกสารและผลงานของท่านผู้รู้ทางพระพุทธศาสนาที่มีความสอดคล้องกับคัมภีร์พระไตรปิฎก และศึกษาเอกสารอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง ผลจากการศึกษาพบว่า หลักพุทธธรรมที่เหมาะสมในการอบรมเยาวชนแบ่งออกเป็น 3 ประเภท ได้แก่ 1) หลักพุทธธรรมที่ส่งเสริมการเรียนรู้มีหลักไตรสิกขา, หลักกรรม, หลักอริยสัจ 4 และ มงคล 38 ประการ 2) หลักพุทธธรรมที่ส่งเสริมทักษะชีวิต มีหลักพรหมวิหาร 4 และหลักทิศ 6 และ 3) หลักพุทธธรรมที่ส่งเสริมการพัฒนาตน มีหลักภาวนา 4 และสังคหวัตถุ 4 นอกจากนี้ยังมีหลักพุทธธรรมที่เป็นรากฐานในการพัฒนาเยาวชน ได้แก่ หลักศีล 5 และหลักสมาธิ สำหรับคุณค่าต่อการฝึกอบรมเยาวชนด้านกายทำให้เกิดความปกติทางกายและวาจาด้วยการฝึกกริยาและคำพูดไม่ให้มีโทษ, ด้านจิตใจ เพราะทำให้ใจสงบตั้งมั่นด้วยการฝึกเจริญภาวนา, ด้านอารมณ์ เพราะทำให้รู้สึกผ่อนคลาย ไร้กังวลด้วยการฝึกกำหนดรู้อารมณ์ต่างๆ, ด้านปัญญา เพราะทำให้มีความรอบรู้ที่เกิดจากการฟัง การคิด และปฏิบัติจริง, ด้านสังคม เพราะทำให้รู้รักสามัคคีด้วยการคบเพื่อนดีแนะนำสิ่งดีให้แก่กันและกัน
Downloads
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2535). คู่มือดูแลสุขภาพจิตเด็กวัยเรียน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ ร.ส.พ.
ชำเลือง วุฒิจันทร์. (2524). วิธีสอนอบรมและจัดกิจกรรม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์การศาสนา.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2525). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ อักษรเจริญทัศน์.
พระราชบัญญัติ. (2526). การส่งเสริมและประสานงานเยาวชนแห่งชาติ. กรุงเทพฯ: สำนักงานกฎหมาย มงคลธรรม.
เรณู ผลสวัสดิ์. (2528). การอบรมเลี้ยงดูเยาวชนในครอบครัวไทย. กรุงเทพฯ: เกษม.
พุทธทาสภิกฺขุ. (2526). จิตตภาวนาคือชีวิตพัฒนา. กรุงเทพฯ: บริษัทสหธรรมิก.
พิชญ์ พงษ์สวัสดิ์. (2547). จิตวิทยาเด็กวัยรุ่น. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พรพิมล เจียมนาครินทร์, ผศ.ดร. (2539). พัฒนาการวัยรุ่น. กรุงเทพฯ: บริษัท คอมฟอร์ม จำกัด.
สุภักดิ์ อนุกูล. (2529). วันสำคัญของไทย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ทิพยวิสุทธิ์.
สุภาพ พิศาลบุตร และยงยุทธ เกษสาคร. (2545). การพัฒนาบุคคลและการฝึกอบรม. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ห้างหุ้นส่วนจำกัด วี.เจ.พริ้นติ้ง.
สำนักงานส่งเสริมสวัสดิภาพและพิทักษ์เด็ก เยาวชน ผู้ด้อยโอกาส คนพิการ และผู้สูงอายุ. กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. นโยบายเยาวชนแห่งชาติ ฉบับที่ 5. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา: https://www.m-society.go.th/ewtadmin/ewt/mso_web/article_attach/8435/16490.pdf. [10 กุมภาพันธ์ 2568].
อมรรัตน์ เทพกัมปนาท. (2530). กลุ่มประชาสัมพันธ์. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติกระทรวงวัฒนธรรม สำนักงานวัฒนธรรมแห่งชาติ.