การวิเคราะห์ศักยภาพสถานที่ท่องเที่ยววัดบางโทง จังหวัดกระบี่เพื่อส่งเสริม การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม

Main Article Content

วิไลวรรณ วิไลรัตน์
อัสมะ เปาะโกะ
กัญญาพัชร คนเรียน
นุชรินทร์ อินทร์สุวรรณ์

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ ดังนี้ 1. เพื่อวิเคราะห์ศักยภาพของสถานที่ท่องเที่ยววัดบางโทง จังหวัดกระบี่ 2. เพื่อเสนอแนวทางในการพัฒนาและส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมวัดบางโทง จังหวัดกระบี่ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษามีทั้งหมด 17 คน ประกอบด้วย ผู้นำชุมชน เจ้าอาวาส ชาวบ้านพื้นที่บ้านบางโทง และนักท่องเที่ยวที่มาท่องเที่ยววัดบางโทง โดยใช้วิธีเลือกแบบเจาะจง วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหาและนำเสนอผลการวิจัยด้วยการบรรยายเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า ศักยภาพของสถานที่ท่องเที่ยววัดโทง มี 3 ด้าน คือ 1) ด้านที่ตั้ง/ลักษณะทางกายภาพ 2) ด้านทรัพยากรการท่องเที่ยว และ 3) ด้านสิ่งอำนวยความสะดวก โดยมีจุดแข็ง คือ การที่มีทัศนียภาพและสิ่งแวดล้อมที่สวยงาม มีพระมหาธาตุเจดีย์เฉลิมพระเกียรติ 50 พรรษามหาวชิราลงกรณ์ เป็นจุดเด่น บริเวณใกล้เคียงมีสถานที่ท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติที่เป็นสิ่งดึงดูดความสนใจแก่นักท่องเที่ยว มีห้องน้ำ ที่จอดรถ ศาลาที่พักอย่างเพียงพอ และมีตำรวจท่องเที่ยวคอยบริการแก่นักท่องเที่ยว จุดอ่อน คือ พื้นที่บางจุดภายในวัดยังไม่ได้รับการพัฒนาและมีสุนัขจรจัดซึ่งเป็นอันตรายกับนักท่องเที่ยว แต่ยังมีโอกาสในการพัฒนาเนื่องจากสถานที่ท่องเที่ยววัดบางโทงมีหน่วยงานที่เกี่ยวข้องพร้อมให้การสนับสนุน และสามารถเชื่อมโยงไปยังเส้นทางแหล่งท่องเที่ยว เช่น เหมืองแร่ถ้ำทองหลาง ปัจจัยที่ยังเป็นอุปสรรค คือ ในช่วงเดือนกรกฎาคมถึงเดือนตุลาคมเข้าฤดูฝน ทำให้นักท่องเที่ยวมาเที่ยววัดบางโทงลดลง โดยมีแนวทางในการพัฒนาและส่งเสริมการท่องเที่ยว ดังนี้ 1) ด้านการประชาสัมพันธ์การท่องเที่ยววัดบางโทง 2) ด้านผลกระทบจากการท่องเที่ยวที่มีต่อชุมชน 3) ด้านการมีส่วนร่วมของคนในชุมชน และ 4) ด้านสิ่งอำนวยความสะดวก

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
วิไลรัตน์ ว., เปาะโกะ อ. ., คนเรียน ก. ., & อินทร์สุวรรณ์ น. . (2025). การวิเคราะห์ศักยภาพสถานที่ท่องเที่ยววัดบางโทง จังหวัดกระบี่เพื่อส่งเสริม การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม. วารสารศรีสุวรรณภูมิปริทรรศน์, 3(1), 10–21. สืบค้น จาก https://so14.tci-thaijo.org/index.php/JSBR/article/view/1332
ประเภทบทความ
บทความวิจัย
ประวัติผู้แต่ง

วิไลวรรณ วิไลรัตน์, สาขาวิชาสังคมศึกษา คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา

ปริญญาตรี อักษรศาสตรบัณฑิต สาขาภูมิศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร ปริญญาโท วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาภูมิศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

เอกสารอ้างอิง

เถกิงศักดิ์ ชัยชาญ. (2556). การพัฒนาคุณภาพการท่องเที่ยวเชิงนิเวศในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ.รายงานการวิจัย. จังหวัดนครราชสีมา, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี.

ธนรัตน์ รัตนพงศ์ธระ, เสรี วงษ์มณฑา, ชุษณะ เตชคณา และณัฐพล ประดิษฐผลเลิศ. (2559). แนวทาง การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงมรดกวัฒนธรรมในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม, 4(2): 34-45.

ปิ่น บุตรี. (2562). “วัดมหาธาตุวชิรมงคล” งามตระการตา มิ่งมงคลคู่ จ.กระบี่ ใต้พระบารมี “ในหลวง ร.10”. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา: https://mgronline.com/travel/detail/9620000043767?fbclid=IwAR2_wXbUfVgk2FWgApT8tLJstBo8uIv45-QwxgYUSwuHbazNbil4YB6lcgU. [1 กุมภาพันธ์ 2567].

โพสต์ ทูเดย์. (2567). นายกฯเศรษฐา ตั้งเป้าปี 2567 สร้างรายได้จากการท่องเที่ยว 3.5 ล้านล้านบาท. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา: https://www.posttoday.com/politics/domestic%20/703984?%20fbclid=IwAR0tD9ZjItAvhDqUY8vcgR3PPiHwb7vareMbbDVqs7tdzi8Zhw0YCiVCXzY. [2 กุมภาพันธ์ 2567].

มธุรส ปราบไพรี และคณะ. (2551). ผลกระทบจากการจัดการท่องเที่ยวในชุมชนวัดเกาะ. รายงานการวิจัย. เพชรบุรี, มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี.

วงศ์ธีรา สุวรรณิน และคณะ. (2557). การศึกษาศักยภาพการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของวัดในจังหวัดปทุมธานี. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 8(3): 63-82.

ศิรินันทน์ พงษ์นิรันดร โอชัญญา บัวธรรม และชัชชญา ยอดสุวรรณ. (2559). แนวทางในการพัฒนาศักยภาพการจัดการท่องเที่ยว อำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา. วารสารวิทยาลัยบัณฑิตศึกษาการจัดการ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 9(1): 234-259.

สโรธร ล้อมกำปัง. (2564). แนวทางการพัฒนาและส่งเสริมศักยภาพการท่องเที่ยวจังหวัดนครนายก. วารสารศิลปศาสตร์ มธร.ธัญบุรี, 2(1): 83-94.