ระบบการเลือกตั้งของประเทศไทยและจีน: มุมมองเชิงเปรียบเทียบ

Main Article Content

กนกวรรณ ฤกษ์ฉาย
กัญญาลักษณ์ อาทะ
กิตติมา จันทร์ชาวใต้
วีรดา ท้าวศิริ
วีราดา ิอยู่เอม

บทคัดย่อ

         บทความนี้นำเสนอเกี่ยวกับระบบการเลือกตั้งของประเทศไทยและประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีนในมุมมองเชิงเปรียบเทียบ ระบบการเลือกตั้งเป็นส่วนสำคัญอย่างหนึ่งของการเมือง ซึ่งในประเทศไทยมีการปกครองแบบระบอบประชาธิปไตยได้มีการบัญญัติระบบการเลือกตั้งไว้ในรัฐธรรมนูญให้ใช้ระบบการเลือกตั้งแบบจัดสรรปันส่วนผสมในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร และระบบการใช้เสียงข้างมากใช้ในระดับท้องถิ่นที่มีทั้งข้อดีและข้อเสีย โดยพรรคการเมืองสามารถส่งผู้สมัครได้ทุกเขต คะแนนเสียงทุกคะแนนได้รับการพิจารณาโดยไม่สูญเปล่า ทำให้พรรคการเมืองเกิดความขัดแย้ง และเป็นระบบที่ประชาชนเข้าใจได้ยาก ส่วนในประเทศสาธารณรัฐประชนชนจีนใช้ระบอบการปกครองแบบคอมมิวนิสต์จะใช้ระบบเลือกตั้งแบบเสียงข้างมาก ให้ประชาชนเลือกผู้แทนของตนซึ่งเป็นการเลือกตั้งแบบทางตรง และในทางอ้อมใช้ตัวแทนของประชาชนไปเลือกผู้นำประเทศ ซึ่งมีทั้งข้อดีและข้อเสีย ทำให้การเมืองมีความกระตือรือร้น สร้างความปรองดองในสังคม แต่ยังมีการจำกัดสิทธิและเสรีภาพในการลงสมัครรับเลือกตั้ง ระบบการเลือกตั้งไม่เหมาะสมกับการแสดงความคิดเห็นทางการเมืองที่รุนแรง ระบบการเลือกตั้งจะนำมาใช้ได้ย่อมขึ้นอยู่กับบริบทและสถานการณ์นั้นที่เปลี่ยนแปลงไป

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
1.
ฤกษ์ฉาย ก, อาทะ ก, จันทร์ชาวใต้ ก, ท้าวศิริ ว, ิอยู่เอม ว. ระบบการเลือกตั้งของประเทศไทยและจีน: มุมมองเชิงเปรียบเทียบ. JSOR [อินเทอร์เน็ต]. 1 พฤษภาคม 2024 [อ้างถึง 27 ธันวาคม 2025];3(1 มกราคม-เมษายน):21-35. available at: https://so14.tci-thaijo.org/index.php/jssmcure/article/view/691
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

ฐากูร ศิริยุทธ์วัฒนา.(2561).การคัดค้านผลการเลือกตั้งโดยผู้มีสิทธิเลือกตั้ง, วารสารศาสตร์นิติศาสตร์, 4, 970-990.

ชนิดาภา มงคลเลิศลพ.(2560).ระบบการเลือกตั้งตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรที่หมาะสมกับประเทศไทย, วารสารกระบวนการยุติธรรม, 10(3), 93-111.

ณสดมภ์ ธิติปรีชา.(2560).ระบบเลือกตั้งและการจัดการเลือกตั้ง:เป้าหมายและผลลัพธ์ทางการเมือง,วิทยานิพนธ์หลักสูตรปริญญารัฐศาสตร์มหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 16-22.

ปูน วิเศษศรี,ประณต นันทิยะกุล,สุรพล สุยพรหม และสวัสดิ์ จิรัฏฐิติกาล.(2563).การปกครองระบอบประชาธิปไตยไตย ตามการรับรู้ของประชานในอำเภอนิคมพัฒนา จังหวัดระยอง, วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์ 9(2), 27-29.

อมร พิกุลงามโชติ.(2564).ระบบการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรที่เหมาะสมสำหรับประเทศไทย, วารสารวิชาการ สถาบันวิทยาการการจัดการแห่งแปซิฟิค, 7(2), 131-132.

พรรณรัตน์ ดิษฐ์เจริญ,สมคิดเลิศไพฑูรย์ และอุดมรัฐอมฤต.(2563).ปัญหาระบบการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรแบบผสตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรจักรไทย พุทธศักราช2560,วารสารนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร 13(2), 177-178.

ปิยนันท์ ช่วงษ์หล้า.(2564).ปัญหาและอุปสรรคทางกฎหมายในการใช้ระบบการเลือกตั้งแบบจัดสรรปันส่วนผสมตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560, มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ 86.

สุพัฒน์จิตร ลาดบัวขาว.(2561).การเลือกตั้งท้องถิ่น ข้อจำกัดของกระบวนการประชาธิปไตย,วารสารร่มพฤกษ์ มหาวิทยาลัยเกริก,36(2), 170-193

นิยม รัฐอมฤต,ภูรภัทร์ เครือนพรัตน์.(2564).สรุปสาระสำคัญของเวทีสัมมนาสาธารณะ โครงการการรัฐธรรมนูญเปรียบเทียบ 2-5.

นิยม รัฐอมฤต.(2565).นวัตกรรมกรรมในระบบการเมืองจีน, สถาบันพระปกเกล้า, 20(3), 160-175.

ไทยรัฐออนไลน์“ข้อดีข้อเสียระบบจัดสรรปันส่วนผสม”https://www.thairath.co.th/clip/29635 24 กุมภาพันธ์ 2566