ปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อการท่องเที่ยวจังหวัดพังงาในช่วงสถานการณ์โควิด – 19

ชนม์ธิดา  ยศปัน; ฌาวีรัชญ์  พรศิยาวรัญญ์; ประสงค์ อุทัย; จุมพล ขอบขำ

ผู้แต่ง

ชนม์ธิดา ยศปัน วิทยาลัยเซาธ์อีสท์บางกอก
ฌาวีรัชญ์ พรศิยาวรัญญ์ วิทยาลัยเซาธ์อีสท์บางกอก
ประสงค์ อุทัย วิทยาลัยเซาธ์อีสท์บางกอก
จุมพล ขอบขำ วิทยาลัยเซาธ์อีสท์บางกอก

คำสำคัญ:

การท่องเที่ยว, ผลกระทบ, จังหวัดพังงา

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัจจัยส่วนบุคคลที่มีผลกระทบต่อการท่องเที่ยวจังหวัดพังงาในช่วงสถานการณ์โควิด – 19 2) ศึกษาเปรียบเทียบจัดลำดับปัจจัยผลกระทบต่อการท่องเที่ยวจังหวัดพังงาในช่วงสถานการณ์โควิด – 19 3) ศึกษาความสัมพันธ์เชิงสาเหตุตามตัวแบบสมการโครงสร้างปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อการท่องเที่ยวจังหวัดพังงาในช่วงสถานการณ์โควิด – 19 การศึกษานี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ โดยกลุ่มตัวอย่างเท่ากับ 400 คน ใช้การสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง ได้แก่นักท่องเที่ยวที่มาท่องเที่ยวในจังหวัดพังงา เครื่องมือ คือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ คือ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน

ผลการวิจัยพบว่า 1) ปัจจัยส่วนบุคล ส่วนใหญ่เป็นเพศชาย จำนวน 257 คน อายุส่วนใหญ่ 21-30 ปี จำนวน 113 คน การศึกษาส่วนใหญ่อยู่ระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย จำนวน 170 คน รายได้ส่วนใหญ่ 10,001 – 20,000 บาท จำนวน 165 คน อาชีพรับจ้างทั่วไป จำนวน 225 คน และมีสถานภาพโสด จำนวน 274 คน 2) การเปรียบเทียบและจัดลำดับปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อการท่องเที่ยวจังหวัดพังงา มากที่สุดคือ 1. ด้านเศรษฐกิจ ( = 4.61, S.D. = 0.29) 2. ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม ( = 4.58, S.D. = 0.36) 3. ด้านสังคม ( = 4.55, S.D. = 0.35) 4. ด้านวัฒนธรรม ( = 4.06, S.D. = 0.43) ตามลำดับ 3) ปัจจัยด้านวัฒนธรรมปัจจัยด้านเศรษฐกิจ ปัจจัยด้านสังคม ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม ผลการวิเคราะห์ Overidentified Model ได้ผลลัพธ์เป็นค่าสถิติตามข้อตกลง คือ ผลลัพธ์สรุปได้ว่า ข้อมูลเชิงประจักษ์ที่ใช้ในการวิเคราะห์สอดคล้องกลมกลืนกับแบบจำลองผู้วิจัยได้พัฒนาขึ้นมาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05

References

Chiranantakit, P. (2010). Biography and works of classical dance of Ajarn Chulachat Aranyanak Imprint Bangkok: Faculty of Fine and Applied Arts. Chulalongkorn University.

Hanani Z. A. Nur. (2016). Gelatin. In: Caballero, B., Finglas, P., and Toldrá, F. (Eds.) The Encyclopedia of Food and Health 3 : 191-195. Oxford: Academic Press.

Kaplan, D. (2009). Structural equation modeling : Foundations and extensions. Thousand Oaks, CA: Sage.

Kokkhangplu, A., & Kaewnuch, K. (2017). nǣothāng kānphatthanāprasitthiphāp kān

dānœ̄n ngān lǣng thō̜ngthīeo chumchon khon ʻom čhangwatNakhō̜n

SīThammarāt [Guideline to enhance performance efficiency on tourism

destinationin Khanom Community, Nakhon Si Thammarat Province]. DusitThani

College Journal. 11 (Special Issue) : 139-157.

Manirochana, M. (2017). kānčhatkān kānthō̜ngthīeo dōi chumchon “Community based tourism management”. Journal of International and Thai Tourism. 13(2) : 25-46.

Ministry of Tourism and Sports. (2018). “Ministry of Tourism and Sports.” [Online]. Available : https://thailandtourismdirectory.go.th/th/info/attraction/detail/itemid/1551. Retrieved 2021, November 17.

Pornpun, S. and Kaew-uthai, K. (2021, January-June). “Perceived impacts from tourism and tourism support capacity. by Koh Yao Noi community Phangnga province.” Humanities and Social Sciences Journal Ubon Ratchathani Rajabhat University. 12(1) : ?.

Sonthimool, W. and Khamdech. I. (2014). “Satisfaction of tourists. for foreigners to use 5-star hotel service in Bangkok. Financial.” journal investment in marketing and Business Administration. 4(2) : 204-217.

Sukbanjong, C. (2016). kānphatthanākānthō̜ngthīeo yāng yangyư̄n khō̜ng lō̜ngkǣng nānmotdǣng ʻamphœ̄pāphayō̜m čhangwat Phatthalung [Sustainale tourism development of Nhanmoddang rafting, Pa Phayom District, Phattalung Province]. Thesis M.A. Hospitality and Tourism Industry Management. Bangkok University, Graduate School, Humanities and Tourism Management, Hospitality and Tourism Industry Management.

Tansutichon, P. (2017). kānčhatkān sō ʻuppathān kānthō̜ngthīeo nai ko̜ tao čhangwat surātthānī [Tourism supply chain management in Koh Tao Island Suratthakni Province]. Master’s Thesis. Sripatum University.

Techaprasert, K. (2013). phrưttikam kānthō̜ngthīeo khō̜ng klum chāi rak chāithīʻāsai nai khēt čhangwat Khō̜n Kǣn “Touristbehaviors of living male homosexual (gay) in khon kaen province”. Khon Kaen : Khon Kaen University.

Pulpetch,T. & Taweephol, R. (2565), Guidelines for enhancing tourism potential in secondary cities in the central region to support Thai Muslim tourists. Graduate Studies Journal Valaya Alongkorn Rajabhat University Under the Royal Patronage, Year 16, Issue 3, September-December 2022

Thongchim, P., & Tongsanoer, N. (2018). kān chư̄am yōng kitčhakam kānthō̜ngthīeo phư̄a songsœ̄m mư̄ang thō̜ngthīeo rō̜ng kō̜ranīsưksāchumchon nō̜ng thong ʻamphœ̄pābō̜n čhangwat Phatthalung [Linking Tourism Activities forPromote Secondary Tourist Cities Case Study Nong Thong Community, Pa BonDistrict, Phattalung Province]. In The9thHatyai National and International Conference. (pp.731-739). Songkla: Prince of Songkla University.

Yamane, T. (1973). Statistics : an introductory analysis. New York, Harper & Row.

Saenphakdee, W. (2019). Guidelines for Tourism Management in Ayutthaya, a World Heritage City. academic journal and research at the Northeastern University. 9 (1) : 36-49.