การวางแผนพัฒนาศูนย์หัตถกรรมทอผ้าบ้านเขาเต่า อำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์

ผู้แต่ง

  • เขวิกา สุขเอี่ยม คณะอุตสาหกรรมบริการ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
  • สุวรรณา เขียวภักดี หลักสูตรการจัดการอุตสาหกรรมบริการและการท่องเที่ยว มหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต

คำสำคัญ:

ลายผ้า, การทอผ้าด้วยกี่กระตุก, แผนพัฒนา, ศูนย์หัตถกรรม

บทคัดย่อ

การศึกษาการวางแผนพัฒนาศูนย์หัตถกรรมทอผ้าบ้านเขาเต่าจังหวัดประจวบคีรีขันธ์           เป็นการศึกษาเชิงคุณภาพมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ส่งเสริมและประชาสัมพันธ์ศูนย์หัตถกรรมทอผ้า         บ้านเขาเต่าให้เป็นที่รู้จักมากขึ้น 2) เพื่อสนับสนุนให้มีการสืบสานและอนุรักษ์การทอผ้าฝ้ายที่มีเอกลักษณ์ให้คงอยู่ เสริมการสร้างรายได้ภายในชุมชนบ้านเขาเต่า และ 3) เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนาศูนย์หัตถกรรมทอผ้าบ้านเขาเต่าโดยเก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างที่เป็นสมาชิกศูนย์หัตถกรรมทอผ้าบ้านเขาเต่าจำนวน 13 คนผลการศึกษาพบว่า ศูนย์หัตถกรรมทอผ้าบ้านเขาเต่านั้นเป็นโครงการในพระราชดำริ จัดตั้งขึ้นเพื่อสร้างรายได้เสริมให้กับกลุ่มสตรีบ้านเขาเต่าให้มีรายได้นอกเหนือจากการทำประมง ควรมีการส่งเสริมและประชาสัมพันธ์ศูนย์หัตถกรรมทอผ้าบ้านเขาเต่าให้เป็นที่รู้จักผ่านสื่อสังคม ด้านการสืบสานและอนุรักษ์ผลิตภัณฑ์เพื่อให้มีความเป็นเอกลักษณ์การทอผ้าฝ้ายด้วยกี่กระตุก อีกทั้งพัฒนารูปแบบและลายผ้าให้มีความทันสมัยเหมาะกับยุคปัจจุบันเพื่อให้ผู้ซื้อสามารถสวมใส่ในชีวิตประจำวันได้จริง เสริมสร้างให้เกิดรายได้เพิ่มขึ้น และแนวทางในการพัฒนาศูนย์ควรเปิดเป็นศูนย์การเรียนรู้เพื่อให้เกิดการสืบสานและอนุรักษ์ต่อไป

เอกสารอ้างอิง

ทรงวุฒิ เอกวุฒิวงศา. (2558). การศึกษาและพัฒนาผลิตภัณฑ์เฟอร์นิเจอร์ไม้ไผ่จากภูมิปัญญาด้านการจักสานอำเภอแคนดง จังหวัดบุรีรัมย์. เจอร์นอลออฟอาร์ทคลองหก, 149-171.

นงนุช อิ่มเรือง. (2554). แนวทางการพัฒนาศักยภาพวิสาหกิจชุมชนกลุ่มทอผ้าไหมบ้านหวายหลึม. วารสารการบริหารท้องถิ่น, 1-15.

นุชนารถ รัตนสุวงศ์ชัย. (2554). กลยุทธ์การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม. วารสานมนุษศาสตร์, 31-50.

มติชนออนไลน์, (2561). กลุ่มสตรีทอผ้า บ้านเขาเต่า กับความสำเร็จที่เริ่มจากศูนย์. สืบค้นจาก https://www.matichon.co.th/prachachuen/news_124669

มธุรา สวนศรี. (2559). แนวทางการพัฒนาและส่งเสริมการท่องเที่ยวเพื่อสะท้อนอัตลักษณ์ตลาดน้ำบางน้ำผึ้งจังหวัดสมุทรปราการ. วารสารกระแสวัฒนธรรม, 41-55.

วิไลลักษณ์ กิติบุตร. (2552). การพัฒนาสินค้าชุมชนไทลื้ออำเภอดอยสะเก็ด สู่มาตรฐานผลิตภัณฑ์ท้องถิ่น (OTOP). วารสารวิจัยราชภัฎเชียงใหม่, 56-67.

ศุภธรณิศว์ เติมสงวนวงศ์. (5-7 กุมภาพันธ์ 2556). การพัฒนากลยุทธ์การตลาดกลุ่มทอผ้าหมู่6 บ้านดงเจริญชัย ตำบลหนองแหย่ง อำเภอสันทรายจังหวัดเชียงใหม่. เรื่องเต็มการประชุมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 51: สาขาศึกษาศาสตร์, สาขาเศรษฐศาสตร์และบริหารธุรกิจ, สาขา

มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์.

สกาวเดือน เชื้อสีดา. (2560). การพัฒนาแผนกลยุทธ์การสร้างแบรนด์สินค้าแฟชั่นผ้าทอไทลื้ออำเภอเชียงของจังหวัดเชียงราย. วารสารวิชาการศิลปะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 120-131.

สมาพร คล้ายวิเชียร. (1 มกราคม 2552). SAMAPORN KLAYVICHIEN สมาพรคล้ายวิเชียร. สืบค้นจาก http://www.samaporn.com

อภิญญา ศักดาศิโรรัตน์. (2558). แนวทางการพัฒนาธุรกิจ สินค้าที่ระลึกประเภทงานหัตถกรรมไทยในบริบทการท่องเที่ยว. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยฟาสอีสเทอร์น, 30-36.

อันธิกา ทิพย์จำนงค์. (2557). การพัฒนาตลาดผลิตภัณฑ์ผ้าทอ อำเภอกระแสสินธุ์ จังหวัดสงขลา. วารสารศรีนครินทร์วิโรจน์วิจัยและพัฒนา (สาขามนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์), 161-173

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2020-06-30

รูปแบบการอ้างอิง

สุขเอี่ยม เ., & เขียวภักดี ส. (2020). การวางแผนพัฒนาศูนย์หัตถกรรมทอผ้าบ้านเขาเต่า อำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วารสารศิลปศาสตร์และวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, 7(1), 82–89. สืบค้น จาก https://so14.tci-thaijo.org/index.php/jlams/article/view/76

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย