ปัจจัยที่เกี่ยวข้องของการบริหารงาน และความสามารถของผลิตภัณฑ์ที่ส่งผลต่อความได้เปรียบทางการแข่งขันของโรงเรียนชราบาลเทศบาลเมืองหนองคาย จังหวัดหนองคาย
คำสำคัญ:
โรงเรียนชราบาล , การบริหารจัดการเชิงกลยุทธ์ , การพัฒนาผลิตภัณฑ์ , ความได้เปรียบทางการแข่งขันบทคัดย่อ
การวิจัยเชิงคุณภาพนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ1) ศึกษาสภาพการดำเนินงานและปัจจัยที่เกี่ยวข้อง 2) วิเคราะห์สภาพแวดล้อม และ 3) พัฒนากลยุทธ์การบริหารจัดการของโรงเรียนชราบาลเทศบาล เทศบาลเมืองหนองคาย จังหวัดหนองคาย โดยเก็บข้อมูลจากการสัมภาษณ์เชิงลึกและประชุมกลุ่มย่อยจากกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง ซึ่งเป็นผู้อำนวยการและคณะกรรมการโรงเรียน จำนวน 23 คน ผลการวิจัยชี้ให้เห็นจุดแข็งด้านบุคลากรที่มีความรู้และประสบการณ์ แต่มีจุดอ่อนในการขาดทักษะทางธุรกิจ เทคโนโลยี และงบประมาณ ท่ามกลางโอกาสในการขยายตลาดออนไลน์และอุปสรรคด้านต้นทุนและคู่แข่ง กลยุทธ์การบริหารจัดการ
ที่เหมาะสม โดยใช้เทคนิค TOWS Matrix 4 ด้าน ได้แก่ 1) กลยุทธ์เชิงรุก: พัฒนาผลิตภัณฑ์ให้มีอัตลักษณ์โดดเด่นโดยใช้เรื่องราว สู่ตลาดออนไลน์ 2) กลยุทธ์เชิงแก้ไข: พัฒนาทักษะจำเป็นให้สมาชิกผ่านความร่วมมือจากภายนอก 3) กลยุทธ์เชิงป้องกัน: สร้างความสัมพันธ์กับผู้มีส่วนได้เสียและสร้างความแตกต่างของผลิตภัณฑ์ และ 4) กลยุทธ์เชิงรับ: ขยายเครือข่ายความร่วมมือกับชุมชนเพื่อแก้ปัญหาขาดแคลนทรัพยากร งานวิจัยนี้ยืนยันแนวคิดมุมมองทรัพยากรขององค์กร (Resource-Based View) ในบริบทกิจการเพื่อสังคมที่ชี้ให้เห็นว่าทรัพยากรที่จับต้องไม่ได้ เช่น ภูมิปัญญาและความสัมพันธ์ชุมชน เป็นบ่อเกิดสำคัญของความได้เปรียบในการแข่งขันและสามารถใช้เป็นต้นแบบให้กับโรงเรียนผู้สูงอายุอื่นเพื่อประเมินศักยภาพและสร้างรายได้
เอกสารอ้างอิง
กนกกาญจน์ เมืองแก้ว, กษิดิศ ม่วงจันทร์, และ อุทัย ปริญญาสุทธินันท์. (2559). บูดูข้าวยำบ้านดินลาน: การจัดการวิสาหกิจชุมชนเพื่อการยกระดับมูลค่าของสินค้าหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 35(6), 1-12. https://hujmsu.msu.ac.th/Eng/pdfsplitE.php?p=MTU5OTAxMzUwMS5wZGZ8OS0yMA==
กองส่งเสริมศักยภาพผู้สูงอายุ. (2559). คู่มือโรงเรียนผู้สูงอายุ. กรุงเทพมหานคร: กรมกิจการผู้สูงอายุ
โกสินล์ ชี้ทางดี. (2562). แนวทางการพัฒนาการดำเนินงานโรงเรียนผู้สูงอายุในจังหวัดลพบุรี. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยปทุมธานี, 11(2), 325-336. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/ptujournal/article/view/218894
งามตา วนินทานนท์. (2545). เอกสารคำสอนวิชา วป581 การถ่ายทอดทางสังคมกับพัฒนาการของมนุษย์. กรุงเทพมหานคร: สถาบันวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
จันทร์ทิรา เจียรณัย. (2557). การส่งเสริมคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุที่เจ็บป่วยเรื้อรังด้วยระบบเตือนผู้ป่วยอัตโนมัติทางโทรศัพท์ (รายงานวิจัย). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี.
ศิริลักษณ์ คัมภิรานนท์, สุปรีญา นุ่นเกลี้ยง, ดรุณี พัฒนจินดา, และ วราภรณ์ เพชรช่วย. (2564). นวัตกรรมชุมชนการเรียนรู้ตลอดชีวิตของผู้สูงอายุโดยใช้ชุมชนและโรงเรียนผู้สูงอายุเป็นฐานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เขตอำเภอเมือง จังหวัดยะลา (รายงานวิจัย). มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.
สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล. (2568). ประชากรของประเทศไทย. สืบค้นเมื่อ 3 มีนาคม 2568, จาก https://ipsr.mahidol.ac.th/population-gazette/
สัสดี กาแพงดี, ปิยะดา มณีนิล, และ สุทัศน์ รุ่งระวิวรรณ. (2564). การพัฒนากลุ่มอาชีพผู้สูงอายุ (ผ้ามัดย้อม) สู่การเพิ่มความสามารถทางการแข่งขัน. วารสารการบัญชีและการจัดการ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 13(1), 30-43. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/mbs/article/view/245997
สำนักอนามัยผู้สูงอายุ. (2568). จำนวนผู้สูงอายุในประเทศไทย. สืบค้นเมื่อ 13 มีนาคม 2568. จาก https://lookerstudio.google.com/u/0/reporting/b408e140-c952-4a99-b3d5-d5d168588170/page/p_o5su93fahd
สิริวงษ์ เอียสกุล. (2561). การจัดการธุรกิจขนาดย่อม. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น
อริย์ธัช อักษรทับ, อิสรี แพทย์เจริญ, ชาญวิทย์ จาตุประยูร, และ วุฒิพงษ์ ฉั่วตระกูล. (2564). การถอดบทเรียนเพื่อพัฒนากลยุทธ์การบริหารจัดการวิสาหกิจชุมชนแปรรูปลำไยเนื้อสีทอง ตำบลบ้านธิ อำเภอบ้านธิ จังหวัดลำพูน. วารสารสุทธิปริทัศน์, 35(3), 44–61. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/DPUSuthiparithatJournal/article/view/253496
อ๊อต โนนกระยอม และ พรพิทักษ์ เห็มบาสัตย์. (2024). การพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในจังหวัดกาฬสินธุ์: กรณีศึกษาชุมชนเทศบาลตำบลโคกศรี. วารสารด้านการบริหารรัฐกิจและการเมือง. 13(1), 62-75. https://so03.tci-thaijo.org/index.php/papojournal/article/view/273708
ฮามีเสาะ เจ๊ะเด็ง และ ชนิษฎา ชูสุข. (2558). แนวทางการพัฒนากลุ่มอาชีพสตรีเครื่องแกงขององค์การบริหารส่วนตำบลบ้านโหนด อำเภอสะบ้าย้อย จังหวัดสงขลา. ใน การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 6 (น. 256-367). มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
Barney, J. (1991). Firm Resources and Sustained Competitive Advantage. Journal of Management, 17(1), 99–120. https://doi.org/10.1177/014920639101700108
Denzin, N. K. (1989). The research act (3rd ed). New York: McGraw Hill.
Havighurst, R. J. (1961). Successful aging. The Gerontologist, 1(1), 8–13. https://doi.org/10.1093/geront/1.1.8
Klimczuk, A. (2013). Universities of the third age in Poland: emerging model for 21st century. Journal of Education, Psychology and Social Sciences, 1(2), 8-14.
Kotler, P. (2003). Marketing management (11th ed.). Prentice Hall.
Kunasri, K., Tarapituxwong, S., Sasong, C., & Kumnuan, B. (2020). A Study of Potential and Development of Community Products in Mae Hong Son Province. Journal of Community Development Research (Humanities and Social Sciences), 13(1), 92-108. https://www.journal.nu.ac.th/JCDR/article/view/Vol-13-No-1-2020-92-108
Namugenyi, C., Nimmagadda, S. L., & Reiners, T. (2019). Design of a SWOT analysis model and its evaluation in diverse digital business ecosystem contexts. Procedia Computer Science, 159(19), 1145–1154. https://doi.org/10.1016/j.procs.2019.09.283
Wheelen, T. L., Hunger, J. D., Hoffman, A. N., & Bamford, C. E. (2018). Strategic management and business policy: Globalization, innovation and sustainability (15th ed.). Pearson.
