The Designing Framework of Learning Innovation for Enhancing Problem Solving in the 21st Century by Integrating Thai Local Wisdom of the Greater Mekong Educational Service Area
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purpose of this research was to synthesize the framework of the learning innovation for
enhancing problem solving in the 21st century by integrating Thai local wisdom of the greater Mekong
educational service area. The target groups were the 128 students grade 2 in 5 schools located on
educational areas in the greater Mekong educational service area and the 5experts of evaluationframework.
Research designs were Document Analysis and Survey method. Data were analyzed by analyzing and
summary interpreting.
The results revealed that the synthesis of framework of learning innovation for enhancing problem
solving in the 21st century by integrating Thai local wisdom of the greater Mekong educational service area
was as the theoretical framework which consisted of 5 foundation bases as the following: 1) context base
2) psychological base 3) pedagogies base 4) technological media theory base and 5) problem solving base.
The designing framework consisted of 4 crucial bases as the following: 1) Stimulating the cognitive structure
2) Supporting the balancing of the cognitive structure 3) Promoting the expansion of the cognitive structure
and 4) Assisting the balancing of the cognitive structure. And regards the expert’s assessment theframework
for designing and developing innovations in learning was found to be at a high level (= 4.34 ; SD = 0.74).
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อเขียนหรือบทความใดๆ ที่ตีพิมพ์เผยแพร่ในวารสารวิจัยและพัฒนาอนุภูมิภาคลุ่มน้ำโขง (Online) ฉบับนี้ เป็นความคิดเห็นเฉพาะส่วนตัวของผู้เขียนและกองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และวารสารวิจัยและพันาอนุภูมิภาค ลุ่มน้ำโขง (Online) ไม่มีข้อผูกพันธ์ประการใดๆ อนึ่งกองบรรณาธิการวารสารยินดีรับพิจารณาบทความจากนักวิชาการ นักศึกษา ตลอดจนผู้อ่าน และผู้สนใจทั่วไป เพื่อนำลงตีพิมพ์ สำหรับบทความจะผ่านการพิจารณาจากผู้ทรงคุณวุฒิสาขาวิชาที่เกี่ยวข้องทั้งภายในและภายนอกสถาบัน
References
ณัฐกร สงคราม. (2560). การจัดการเรียนรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านการเกษตรในโรงเรียนระดับมัธยมศึกษา.วารสารเกษตรพระจอมเกล้า, 33(2), 20 - 28.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ : สุวีริยาสาส์น
ปรมะ แขวงเมือง และสุมาลี ชัยเจริญ (2559). ผลการสังเคราะห์กรอบแนวคิดของโมเดลสิ่งแวดล้อมทางการเรียนรู้ที่ส่งเสริม
การประมวลสารสนเทศ โดยการบูรณาการระหว่างศาสตร์การสอน และประสาทวิทยาศาสตร์. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 8(3), 188-201.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: ดี. เอ็ม จี.
วิภาพรรณ พินลา. (2558). การจัดกิจกรรมการเรียนรู้วิชาสังคมศึกษาด้วยภูมิปัญญาท้องถิ่น. วารสารศึกษาศาสตรมหาวิทยาลัยทักษิณ, 15(2), 7-16.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี [สสวท.]. (2561). ผลการประเมิน PISA2015 วิทยาศาสตร์ การอ่านคณิตศาสตร์ (ฉบับสมบูรณ์). กรุงเทพฯ : เซเว่นพริ้นติ้ง.
สมร จันทร์หอม จาฏุพัทจ์ ศรีสุข สมจิตต์ มีสัตย์ธรรม และ ชลากร เจริญนาม. (2559). ภูมิปัญญาไทยกับการพัฒนาการศึกษา. สืบค้นเมื่อ 20 ธันวาคม 2559 จากเว็บไซต์ http://maysongsuda.blogspot.com/2016/10/blog-post_3.html
สุมาลี ชัยเจริญ อิศรา ก้านจักร จารุณี ซามาตย์ และ ปรมะ แขวงเมือง. (2559). การออกแบบและพัฒนานวัตกรรมการเรียนรู้ที่บูรณาการปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง คุณธรรมและค่านิยมไทยส้าหรับการพัฒนาอย่างสมดุลและยั่งยืน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าคุณทหาร
ลาดกระบัง, 15(2), 110-117.
สุมาลี ชัยเจริญ. (2559). การออกแบบการสอนหลักการ ทฤษฎี สู่การปฏิบัติ. พิมพ์ครังที่ 2. ขอนแก่น: แอนนาออฟเซต.
Anagün, S. S. (2018). Teachers' Perceptions about the Relationship between 21st Century Skills and Managing Constructivist Learning Environments. International Journal of Instruction, 11(4), 825-840.
Chaijaroen, S., & Samat, C. (2018, August). Design and development of learning innovation enhancing learning potential using brain-based learning. In International Conference on Innovative Technologies and Learning (pp. 189-195). Springer, Cham.
Chaijaroen, S., Kanjug, I., Samat, C., & Wonganu, P. (2020, November). Outcomes of Problem-Solving Using Constructivist Learning Environment to Enhance Learners’ Problem Solving. In International Conference on Innovative Technologies and Learning (pp. 591-597). Springer, Cham.
Collins, A., Brown, J. S., & Holum, A. (1991). Cognitive apprenticeship: Making thinking visible. American educator, 15(3), 6-11.
Good, T. L., & Brophy, J. E. (1990). Educational psychology: A realistic approach. Longman/Addison Wesley Longman.
Hannafin, M., Land, S., & Oliver, K. (1999). Open learning environments: Foundations, methods, and models. Instructional-design theories and models: A new paradigm of instructional theory, 2, 115-140.
Jonassen, D. H. (1997). Instructional design models for well-structured and III-structured problem-solving learning outcomes. Educational technology research and development, 45(1), 65-94.
Klausmeier, H. J. (1985). Developing and institutionalizing a self-improvement capability: Structures and strategies of secondary schools (No. 85). University Press of America.
MacLeod, J., Yang, H. H., Zhu, S., & Li, Y. (2018) . Understanding students’ preferences toward the smart classroom learning environment: Development and validation of an instrument. Computers & Education, 122, 80-91.
Mayer, R., & Mayer, R. E. (Eds.). (2005). The Cambridge handbook of multimedia learning. Cambridge university press.
