สถาบันการเมือง : กลุ่มผลประโยชน์และกลุ่มกดดัน

อภิชาติ พินงรัมย์

ผู้แต่ง

อภิชาติ พินงรัมย์ กองร้อยอาสารักษาดินแดนจังหวัดสุรินทร์ที่ 1 กม.9 ต.เฉนียง อ.เมืองสุรินทร์ จ.สุรินทร์ ไปรษณีย์ 32000

คำสำคัญ:

กลุ่มผลประโยชน์และกลุ่มกดดัน, การพยายามโน้มน้าวใจผู้ปกครอง, กลยุทธ์ของกลุ่มผลประโยชน์และกลุ่มกดดัน

บทคัดย่อ

กลุ่มผลประโยชน์และกลุ่มกดดันนับเป็นหนึ่งในสถาบันการเมืองของประเทศที่ปกครองระบอบประชาธิปไตย ตามแนวคิดพหุนิยมทางการเมือง (Political pluralism) เป็นแนวคิดเพื่อขจัดความขัดแย้งของผลประโยชน์ และเป็นสิ่งที่บอกถึงความเป็นประชาธิปไตยสมัยใหม่ เกี่ยวข้องกับผลประโยชน์ของสังคม และเป็นเครื่องหมายที่แสดงถึงจุดยืนของรัฐและอำนาจรัฐ ความเป็นประชาธิปไตยสมัยใหม่ นอกจากรัฐบาลที่มีอำนาจในการควบคุมสังคมแล้ว ยังมีกลุ่มผลประโยชน์ (Interest Group) และกลุ่มกดดัน (Pressure Group) มีบทบาทสำคัญต่อการกำหนดและดำเนินนโยบายสาธารณะทั้งในต่างประเทศและในประเทศไทย (ธนพันธ์ ใส่ประกอบทรัพย์. 2557 : 61) พร้อมที่จะใช้อำนาจและอิทธิพลเพื่อกดดันในการตัดสินใจของรัฐ และยังเป็นตัวแทนในการพิทักษ์ผลประโยชน์ต่าง ๆ ของสังคม โดยกลุ่มผลประโยชน์และกลุ่มกดดันยังมีกลยุทธ์ในการกดดันรัฐบาลเพื่อให้ได้มาซึ่งผลประโยชน์ของกลุ่มในหลายรูปแบบ

References

ณัชชาภัทร อุ่นตรงจิตร. (2552). รัฐศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

ธนพันธ์ ไล่ประกอบทรัพย์. (2557). “กลุ่มผลประโยชน์ กลุ่มกดดัน และกระบวนการนโยบายสาธารณะ.” วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยฟาร์อิสเทิร์น. 8(1) : 61-76.

บูฆอรี ยีหมะ. (2554). การปกครองท้องถิ่นไทย. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : เคล็ดไทย.

ปรีชา หงส์ไกรเลิศ. (2558). พรรคการเมืองและกลุ่มผลประโยชน์กับพัฒนาการทางการเมืองไทย ปัญหาพัฒนาการทางการเมืองไทยหน่วยที่ 12 หน้า 1-37. นนทบุรี : สาขาวิชารัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

วันชัย สุขตาม, จิรายุ ทรัพย์สิน และสุรศักดิ์ ชะมารัมย์. (2563). รัฐศาสตร์ แนวคิดพื้นฐานสู่การปฏิบัติยุคดิจิทัล : สุรินทร์ : มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์.

Almond, G.A. and B.G. Powell. (1993). Comparative Politic : Developmental Approach. New Delhi : Oxford and I.B.H.

Lynda Lee Kaid and Christina Holtz-Bacha. (2008). Encyclopedia of Political Communication. Califonia: Sage Publications.

Unknown. (2558). รัฐศาสตร์ กลุ่มผลประโยชน์. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก : http://witikritsada54mbu.blogspot.com. สืบค้น 14 กุมภาพันธ์ 2566.

Wikipedia. (2556). พหุนิยมทางการเมือง. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก : https://th.wikipedia.org. สืบค้น 13 กุมภาพันธ์ 2566.