AN ANALYSIS OF PARTICIPATIONS AND ATTITUDES TOWARDS PARTICIPATORY COMMUNITY-BASED TOURISM DEVELOPMENT ACTIVITIES: BAN THA KHOI COMMUNITY, SI PRACHAN, SUPHAN BURI

Authors

  • Chainarong Sriruk Hospitality Industry and Tourism Management, Kasem Bundit University
  • Sutsan Suttipisan Hospitality Industry and Tourism Management, Kasem Bundit University

Keywords:

Participation Analysis Community, Tourism Development, Participatory Community Analysis

Abstract

    The objectives were to propose that community-based tourism development activities should be operated correctly and systematically amidst participation environment, otherwise it might lead to conflicts, incur problems and obstacles and eventually affect tourism. Hence, an analysis of participations and attitudes towards community-based tourism development activities was a tool to resolve problems as well as drive development for enhancing participations and attitudes towards community-based tourism development activities in the case study, Ban Tha Khoi, Si Prachan, Suphan Buri. The questionnaire was used for quantitative data compilation was gathered from 351 cases of community members. The qualitative data was derived from key informants through in-depth interview, focus group and participatory observation. The key informants included 35 cases of leaders and community members. The descriptive statistics were implemented for quantitative data analysis. Meanwhile, the data triangulation was employed for qualitative data analysis and presented in description. The findings revealed that: Ban Tha Khoi Community is notable for rice and agricultural cultivation and suitable for cultural agricultural community tourism. However, the level of participation and attitude towards community-based tourism development activities at moderate and it was only the level of acknowledge and information provision. The problems/ obstacles of community-based activity development consisted of economic problems in family, attitudes toward tourism leaders and leading team and interaction of community members. Besides, the suggestions for resolutions were implementation of consensus process for participation, development activities disclosure and application of conservative driving activities.  

References

โฆสิต ปั้นเปี่ยมรัษฎ์. (2543). แนวทางแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจ -การเมืองไทย. กรุงเทพฯ : สถาบันนโยบาย

ศึกษา.

นุชนาฎ เชียงชัย. (2558). การใช้อัตลักษณ์เพื่อการส่งเสริมการท่องเที่ยวของจังหวัดลำปาง. (วิทยานิพนธ์

บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร).

เทิดชาย บำรุงสุข. (2552). บทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นกับการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน

บนฐานแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยพัฒนาการปกครองท้องถิ่น สถาบัน

พระปกเกล้า.

พลอยศรี โปราณานนท์. (2544). การท่องเที่ยวเบื้องต้น, เชียงใหม่, โรงพิมพ์มิ่งเมือง.

วีระพล ทองมา. (2556). การท่องเที่ยวโดยชุมชน (Community Based Tourism :CBT) สำหรับการ

พัฒนาคุณภาพชีวิตของชุมชนในเขตที่ดินป่าไม้. คณะพัฒนาการท่องเที่ยว มหาวิทยาลัยแม่โจ้. เชียงใหม่.

สุกัญญา ดวงอุปมา และ ไอลดา พหลทัพ. (2559) . ได้ทำการวิจัยเรื่อง การศึกษาทัศนคติและการมีส่วน

ร่วมในการจัดการการท่องเที่ยวในจังหวัดกาฬสินธุ์ : กรณีศึกษา ศูนย์วัฒนธรรมชาวผู้ไทบ้านโพน อำเภอ

คำม่วงจังหวัดกาฬสินธุ์. วารสารศรีนครินทรวิโรฒวิจัยและพัฒนา (สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์),

(15) มกราคม – มิถุนายน.

อินทิรา พงษ์นาค. (2558). อัตลักษณ์ชุมชนเมืองโบราณอู่ทองเพื่อพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม

จังหวัดสุพรรณบุรี. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).

McIntosh, Robert W; Goeldner, Charles R; & Ritchie, J.R. Brent. (1995). Tourism Principles,

Practices, Philosophies. USA.

Boonratana, R. (2010). Community-based Tourism in Thailand: The Need and Justification

for an Operational Definition. Kasetsart Journal Social Science, 31(2), 280-289.

Chankaew, K. (1996). Principles of watershed management. (Edition 2). Bangkok:

Department of Conservation, Faculty of Forestry. Kasetsart University, Thailand.

Chairoj, N. (1998). New Travel Management. TAT Review Magazine, 17(2), 12-18.

Choonwattana, B. (2000). Sustainable tourism development. Bangkok: WordPress.

Department of Tourism. (2015). Tourism Statistics 2015. Bangkok: Ministry of Tourism and

Sports, Thailand.

Department of Tourism. (2016). Tourism Statistics 2016. Bangkok: Ministry of Tourism and

Sports, Thailand.

Department of Tourism. (2017). Tourism Statistics 2017. Bangkok: Ministry of Tourism and

Sports, Thailand.

Hansapiromchoke, P. (2017). The Approach for Learning Processes Management for

Community Planning. Journal of Education Research, 11(1), 99-109.

Pholanan, T. (2002). Mind Map Work Shop. (Edition 2). Bangkok: Buzun centre Thailand.

Rattana, K. (2006). Participatory watershed management. Bangkok: Department of

Conservation, Faculty of Forestry. Kasetsart University, Thailand.

Tavorn, C. (2013). Social Power of Communities in Mangrove Forest Management, Paklok

Bay, Phuket Province, Thailand. Thesis of Doctor degree of Philosophy in Sociology, Khon

Kaen University, Khon Kaen.

Tourism Authority of Thailand. (2002). Development and tryout of a tourist's manual on

the cultural heritage. Bangkok: Ministry of Tourism and Sports, Thailand.

Wanichritta, T. (2007). Knowledge management in community: a case study of

ecotourism management by participation of the community, samut Songkhram province.

(Thesis of Master of Education, Silpakorn University).

Downloads

Published

2020-12-29

How to Cite

Sriruk, C., & Suttipisan, S. (2020). AN ANALYSIS OF PARTICIPATIONS AND ATTITUDES TOWARDS PARTICIPATORY COMMUNITY-BASED TOURISM DEVELOPMENT ACTIVITIES: BAN THA KHOI COMMUNITY, SI PRACHAN, SUPHAN BURI. Journal of Liberal Arts and Management Science Kasetsart University, 7(2), 98–111. Retrieved from https://so14.tci-thaijo.org/index.php/jlams/article/view/96

Issue

Section

Research Article