VIRTUAL RUN ACTIVITIES FOR HEALTH “NONSRI ISAN VERTUAL RUN SEASON I”: PROJECT EVALUATION TOWARD A GUIDELINES DEVELOPING MODEL ACTIVITIES FOR A HEALTH PROMOTION IN UNIVERSITY USING COMMUNITY DATABASE
Keywords:
Project Evaluation, Community Database, Virtual Run, Health PromotionAbstract
The research aims to evaluate the project implementation and analyze the management model of virtual run activities for health. "Nonsri Isan Virtual Run Season 1" using community database. The research was a combination of quantitative and qualitative research in which questionnaires were used to collect data from 365 sample participants. The data was analyzed for frequency, percentage, mean and standard deviation qualitative research from a group discussion method with 7-persons operation committee and content analysis of the data. The results showed that most of the samples were female, aged 21-25 years. The frequency of walking-running is about 1-2 days a week, the distance of 5-9 kilometers per time. The project evaluation results are at a high level. in terms of operating personnel, operation process, and health promotion. Results of the analysis the management model of virtual walking-running activities for health by using a community database found that: 1) Using a community database to develop activities will result in an activity model that is in line with the needs of the participants. Make fun and persuade people in the group to join the activity, Expanding exercises in the community to a wide area. 2) Bringing the accumulated exercise data and advising on how to exercise suitable for each person through the Line application will help promote safe exercise and encourage regular exercise. 3) Organizing activities with network partners between communities will helps understand the problems and obstacles and make choices to develop appropriate health promotion
References
กลยุทธ จิตต์รุ่งเรือง. (2559). การเล่นกีฬาเพื่อสุขภาพที่แข็งแรง. สืบค้นเมื่อ 20 กรกฎาคม 2564, จาก
http://www.acn.ac.th/articles/mod/forum/discuss.php?d=236.
กรมพลศึกษา. (2555). คู่มือผู้ตัดสินกีฬาฟุตซอล. กรุงเทพฯ: สำนักงานกิจการโรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึกในพระบรมราชูปถัมภ์.
กองบริหารวิชาการและนิสิต. (2563). โครงการนนทรีอีสานเวอร์ชั่วรันซีซั่น 1. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตเฉลิมพระเกียรติ จังหวัดสกลนคร.
จีราภรณ์ กรรมบุตร และ ศิริพร ขัมภลิขิต. (2557). การจัดการสุขภาพประชากรกลุ่มเด็กแบบมีส่วนร่วมโดยใช้โรงเรียนป็นฐาน: ผลลัพธ์เบื้องต้นด้านการออกกำลังกายและกิจกรรมทางกายของเด็กกลุ่มวัยรุ่น. วารสารพยาบาลทหารบก, 15(1), 64-72.
รสิกา จันทร์โชติเสถียร. (2561). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเข้าร่วมกิจกรรมงานวิ่งมาราธอน Run For Life ของประชากร ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา. (การค้นคว้าอิสระ). มหาวิทยาลัยรามคำแหง, กรุงเทพฯ.
อุทัยทิพย์ เจี่ยวิวรรธน์กุล. (2553). การวิจัยเชิงปฏิบัติการอย่างมีส่วนร่วม: แนวคิด หลักการ และบทเรียน. กรุงเทพฯ: บริษัท พี.เอ.ลีฟวิ่ง จำกัด.
Aimsitthipan, C., & Pookaiyaudom, G. (2021). Marketing mix affecting on the decision making to participate in the triathlon race. Journal of Sports Science and Health, 22(2), 253-266.
Boonprasert, U. (2000). The study of school-based management model for schools’ administration and management. Bangkok: Office of National Education Commission.
Koch, T., Selim, P., & Kralik, D. (2002). Enhancing lives through the development of a community-based participatory action research program. Journal of Clinical Nursing, 11(1), 109-117.
Rakpuang, S. (2019). A study of social network of marathoners. Journal of Social Development, 21(1), 95-114.
Taweephol, R. (2021). The elements of managing sport event that affecting to runners’ perception in university: A case study of Silpakorn Cha-am Mini Half Marathon 2020. Research and Development Journal, Loei Rajabhat University, 16(55), 36-47.
