Efficient Public Participation Model for the Development of Mega Project: A Case Study of Noise Effect Compensation Integrated Plan Formulation of U-TAPAO International Airport
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This qualitative action research aims to extract lessons learned and synthesize a model for stakeholder participation in the preparation of an integrated action plan for mitigating noise impact compensation at U-Tapao International Airport. The study utilized the CIPP-I Model and SWOT Analysis as analytical frameworks. Stakeholders include the project-owning government agency, consultants, local authorities, business operators, community leaders, and noise-affected residents in surrounding areas. The research findings indicate that the success of participation stems primarily from the most significant internal factor: a highly specialized, impartial, and flexible consulting team. This flexibility was demonstrated by their ability to adapt the process from large-scale meetings to household-level data collection, operating under the Plan-Do-Check-Act (PDCA) quality cycle and the 4S principles (Starting Early, Suitable Method, Sincerity, and Inclusiveness). The most significant external factors included the Environmental Health Impact Assessment (EHIA) law, which instilled confidence in the compensation process, and support from local government executives to mitigate existing conflicts. The level of participation primarily fell within the spectrum of informing and consultation. The ultimate decision-making authority regarding compensation measures, however, remained with the governmental project owner. The synthesized participation model thus emphasizes designing a compensation plan that is high-quality, comprehensive, and anchored in the Humanitarian Principle. This approach is intended to lead to positive impacts, namely Acceptance and a Win-Win outcome, which form the foundation for sustainable development in the context of a developing country.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
This article is published under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License (CC BY-NC-ND 4.0), which allows others to share the article with proper attribution to the authors and prohibits commercial use or modification. For any other reuse or republication, permission from the journal and the authors is required.References
จันทิมา บุญอนันต์วงศ์. (2561). รูปแบบการบริหารเชิงกลยุทธ์ของโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์.
จำลอง โพธิ์บุญ. (2560). การประเมินด้านสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพฯ: ออลอินวัน พริ้นติ้ง.
จุฑารัตน์ ชมพันธุ์. (2555). การวิเคราะห์หลัก “การมีส่วนร่วมของประชาชน” ใน A Review of The Public Participation Concept in “The Public Participation Handbook: Making Better Decisions through Citizen Involvement” ในบริบทประเทศไทย. วารสารการจัดการสิ่งแวดล้อม, 8(1), 123-141
ชาญชัย อาจินสมาจาร. (2547). การนิเทศการสอนแบบใหม่. กรุงเทพฯ: จงเจริญการพิมพ์.
ฐิติวัฒน์ ถนอมศิลป์. (2563). กระบวนการกำหนดนโยบายในการพัฒนาระเบียงเศรษฐกิจพิเศษภาคตะวันออก (EEC) ในพื้นที่จังหวัดฉะเชิงเทรา. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 5(6), 90 – 101.
บุญบรรเจิดศรี บรัส. (2559). การศึกษากระบวนการมีส่วนร่วมของประชาชนต่อการจัดการผลกระทบสิ่งแวดล้อมของโครงการสาธารณูปโภคขนาดใหญ่ของรัฐ กรณีศึกษา: การมีส่วนร่วมของประชาชนในเขตเทศบาลเมืองบางกรวยกับโครงการรถไฟชานเมือง (สายสีแดง) ช่วงบางซื่อ-ตลิ่งชัน บริเวณสถานีบางบำหรุ. การค้นคว้าอิสระ ปริญญาการวางแผนชุมชนเมืองและสภาพแวดล้อมมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศิลปากร
ปริทรรศน์ พันธุบรรยงก์. (2545). TQM ภาคปฏิบัติ: เทคนิคการแก้ปัญหาแบบ “สียาม่า”. กรุงเทพฯ: ส.ส.ท.
ปัณณพัฒน์ ฤทธิ์เรืองเดช จำลอง โพธิ์บุญ และจุฑารัตน์ ชมพันธุ์. (2560). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการจัดทำแผนแม่บทการจัดการขยะมูลฝอยและของเสียอันตราย จังหวัดปทุมธานี. วารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์, 7(1), 85 – 101.
พิชาย รัตนดิลก ณ ภูเก็ต. (2552). องค์การและการบริหารจัดการ. นนทบุรี: ธิงค์ บียอนด์ บุ๊คส์.
ลัคนา คำเจริญ และบัณฑิต เอื้ออาภรณ์. (2555). กระบวนการมีส่วนร่วมของภาคประชาชนในการจัดทำแผนพัฒนากำลังผลิตไฟฟ้าของประเทศไทย. Journal of Energy Research, 9(1), 1-16.
วรรณพันธุ์ อ่อนแย้ม. (2562). ปัจจัยความสำเร็จและการศึกษาปัญหาในการบริหารจัดการโครงการ วิทยาลัยนานาชาติ มหาวิทยาลัยมหิดล. วารสารการพัฒนางานประจำสู่งานวิจัย, 6(ส.ค. 2562), 1 – 8.
อรทัย ก๊กผล. (2554). การบริหารแบบมีส่วนร่วม. กรุงเทพ ฯ: โอเดียรสโตร์.
Anna, Z., & Tassilo, J. (2013). Stakeholder participation to improve societal acceptance for mega projects A case study of the forum for the coal-power plant “Datteln 4” project. Umea School of Business and Economics Autumn Master thesis.
Arnstein, S.R. (1969). A Ladder of Community Participation. Journal of the American Institute of Planners, 35, 216 – 224.
Asensio C., Gasco L., & De Arcas G. (2017). A Review of Non-Acoustic Measures to Handle Community Response to Noise around Airports. Springer International Publishing AG. 3, 230–244. from https://doi:10.1007/s40726-017-0060-x
Cohen, J. M., & Uphoff, N. T. (1977). Rural development participation: concepts and measures for project design, implementation and evaluation. Monograph Series, Rural Development Committee, Cornell University, 1977, No.2, 317pp.
Deming, W. E. (1991). W. Edwards Deming. Madonna University.
Drucker, P. F. (1990). Managing the Non Profit Organisation. New Delhi: Macmillan India Ltd.
Dye, T.R. (1984). Understanding Public Policy. Englewood Cliffs. NJ: Prentice-Hall
Hauptvogel D., Kuhlmann J., Richard I., Emanuely C., Schreckenberg D., Quehl J., Rothmund T., & Bartels S. (2024). Fairness perspectives of airport residents: A qualitative approach. Transportation Research Interdisciplinary Perspectives, 27(2024), 101221.
Heyes G., Hooper P., Raje F., Flindell I., Dimitriu D., Galatioto F., Burtea E.N., Ohlenforst B., & Konovalova O. (2021). The Role of Communication and Engagement in Airport Noise Management. Sustainability, 13(11), 6088.
Lufeng W., Guangshe J., & Puwei Z. (2020). Improving the Effectiveness of Public Participation in Public Infrastructure Megaprojects. International Journal of Managing Projects in Business, 13(7), 1522-1536.
Moore, J. F. (1996). The death of competition: leadership and strategy in the age of business ecosystems. (No Title).
Rodrigue, J. P. (2024). The Geography of Transport Systems. Joanna MT: Knowledge Work Global Ltd.
Russell-Walling, E. (2007). In search of middle ground: a dodgy retail scene and an increasingly celebrity-oriented culture are leaving little room for reason. Publishers Weekly, 254(11), SC2-SC2.
Simmerjit Makna. (n.d.). Report on Community Participation in Mega Projects. Retrieved December 10, 2020 from/https://www.academia.edu/
Suau-Sanchez, P., Pallares-Barbera, M., & Paul, V. (2011). Incorporating annoyance in airport environmental policy: noise, societal response and community participation. Journal of Transport Geography, 19(2), 275-284.
Szentendre. (1996). Public Participation Training Module. Hungary: The Regional Environmental Center.
Wilcox, D. (2003). The Guide to Effective Participation. Brighton: Delta Press.
