Analysis of Chinese Grammatical Structures Appearing on the Labels of Finished Chinese Medicine Labels from Beijing Tongrentang Pharmacy
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aims to study the Chinese grammatical structures appearing on the labels of finished Chinese medicine labels from Beijing Tongrentang Pharmacy. This research employs a mixed-methods approach, incorporating both quantitative and qualitative analysis. It examines and analyzes the grammatical structure of Chinese based on samples from 80 traditional Chinese medicine prescriptions found on the labels of ready-made medicines from the Beijing Tong Ren Tang pharmacy, which are referenced as the source of the prescriptions from Pharmacopoeia of the People's Republic of China (2020) based on the principles of the theory of syntactic structure. The research has found that important information listed in the labels of finished Chinese medicines, including the name of the medicinal product (药品名称), characteristics and properties (性状), uses (功能主治), package size (规格), posology and method of administration (用法用量), and contraindications (禁忌), contains a variety of Chinese grammatical structures, such as “subject + verb,” “verb + object,” “modifier + main unit,” “summary,” and “number + classifier.” These Chinese grammar structures are not only useful for studying Chinese grammar but also for translating finished Chinese medicine labels.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
This article is published under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License (CC BY-NC-ND 4.0), which allows others to share the article with proper attribution to the authors and prohibits commercial use or modification. For any other reuse or republication, permission from the journal and the authors is required.References
กนกพร นุ่มทอง. (2563). ทักษะการแปลภาษาจีนเป็นภาษาไทย (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: ภาควิชาภาษาตะวันออก คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
เต๋อจิน หลี่. (2563). ไวยากรณ์จีน สำหรับคนไทย A Practical Chinese Grammar for Foreigners (พิมพ์ครั้งที่ 2). สมุทรปราการ: หมื่นอักษร.
ประพิณ มโนมัยวิบูลย์. (2541). ไวยากรณ์จีนกลาง (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: โครงการตำราคณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เพ่ยฉี. (2553). พจนานุกรมจีน-ไทย. กรุงเทพฯ: ภูมิปัญญา.
ศญาดา ด่านไทยวัฒนา, ศิริพร พจน์พาณิชพงศ์, และวันฉัตร โสฬส. (2564). บทบาทยาจีนหวงฉี (黄芪: Astragalus) ที่ใช้ป้องกันและรักษาโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา. วารสารศูนย์อนามัยที่ 9: วารสารส่งเสริมสุขภาพและอนามัยสิ่งแวดล้อม, 15(37), 365-376
Chomsky, N. (2002). Syntactic Structures. Berlin: Mouton de Gruyter.
Fu, T. T., & Liu, S. (2022). Analysis on Syntactic Structure and English Translation of Four-character Traditional Chinese Medicine Zang-fu Pathogenesis Terms. Chinese Medicine Modern Distance Education of China, 20(1), 137-139.
Huang, B. R., & Liao, X. D. (2017). Xiandai Hanyu. Beijing: Higher Education Press.
Liu, Y. H., Pan, W. Y., & Gu, W. (2019). Practical Modern Chinese Grammar (Third Edition). Beijing: The Commercial Press.
Luo, D. S. (2021). A probe into the English Translation of Functional Language in Chinese Herbal Medicine Instructions. Modern Communication, (2), 69-71.
Zhang, L., & Yun, H. (2018). A Study on Names Indications and Sub-headings of Traditional Chinese Medicine Insert. Foreign Language Education & Research, 6(1), 61-65.
Zhou, L. N. (2005). The Exploration of the Name of Chinese Patent Medicine. Journal of Jinzhou Medical College, 3(3), 85-87.
Zhu, C., Jin, Y., Yu, M. F., Duan, Y. S., Wang, E. L., & Yang, M. S. (2010). A Simple Study of TCM Double-Word Terms Concept and Its Significance of English Translation. Chinese Archives of Traditional Chinese Medicine, 28(2), 398-400.
