A Model for Enhancing the Capacity of Disabilities Children for Additional Occupation in the Special Education Center, Sakaeo Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The research has the following objectives 1) to study the occupational competency of special children in the special education center in Sa Kaeo Province, 2) to develop a process for enhancing the occupational competence of special children in the special education center in Sa Kaeo Province, and 3) To present a model for enhancing competency in additional occupations for special children in the Sa Kaeo Province Special Education Center. This research is participatory action research. (Participatory Action Research) who provide important information from purposive selection Divided into 3 groups: the director group Group of regular teachers and parent group There were a total of 14 people. Data were collected by in-depth interviews. The results of the research found that: 1) The competency of special children has knowledge and understanding of their own context in expressing desired behavior. Have skills in creating work pieces Be able to help yourself in your daily life and not be a burden to others. rely on each other as well as being able to live independently. 2) Development of the capacity building process begins with a needs assessment. To transfer learning into daily life, making it a routine Learning to relieve symptoms and reduce unwanted behaviors Then design and implement activities through vocational training. Organize activities between agencies and families and create a network to support the activities to proceed smoothly and achieve the goals. 3) Model for enhancing competency in additional occupations for special children in the Sa Kaeo Province Special Education Center, 3 activities: 1. Making fancy soap 2. Weaving fans and 3. Using art therapy. It was found that making fancy soap is a form that can be applied to additional occupations, such as clear body soap, souvenir soap for auspicious occasions. Herbal soap to decorate the house and add fragrance, etc., can be sold at promotional events in Sa Kaeo Province. Therefore, it is selling products or extending it to the community. or various agencies.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
This article is published under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License (CC BY-NC-ND 4.0), which allows others to share the article with proper attribution to the authors and prohibits commercial use or modification. For any other reuse or republication, permission from the journal and the authors is required.References
คณะกรรมการส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการแห่งชาติ. (2560). แผนพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการแห่งชาติฉบับที่ 5 พ.ศ.2560-2564. กรุงเทพมหานคร: กรมส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ.
พิชาย รัตนดิลก ณ ภูเก็ต. (2551). วัฒนธรรมองคการกับประสิทธิผลขององคการราชการ. วารสารพัฒนาสังคม, 10(2), 26-48.
เยาวลักษณ์ สุวรรณแข. (2566). การศึกษาบริบทชุมชนเพื่อการพัฒนาทักษะการรู้ดิจิทัลที่ช่วยเพิ่มขีดความสามารถการแข่งขันของผลิตภัณฑ์แบรนด์“กาหลง":กรณีศึกษากลุ่มวิสาหกิจชุมชนกลุ่มเกาะหมากบ้านทุ่งพักตำบลทุ่งนุ้ย อำเภอควนกาหลง จังหวัดสตูล. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 6(1), 77-92.
วรัญนิตย์ จอมกลาง. (2563). การพัฒนารูปแบบเตรียมทักษะการทำงานสำหรับเด็กออทิสติกในช่วงการเปลี่ยนผ่านจากสถานศึกษาสู่การมีงานทำ. (วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ).
สำนักงานส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการแห่งชาติกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2552). คู่มือกฎหมายการปฏิบัติงานเพื่อการส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ. กรุงเทพมหานคร: ชุมชนสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
สุภาวดี วิสุวรรณ, วาระดี ชาญวิรัตน์ และสิริลักษณ์ โปร่งสันเทียะ. (2560). การส่งเสริมคุณภาพชีวิตคนพิการโดยการมีส่วนร่วมของครอบครัวและชุมชน: กรณีศึกษาตำบลหินดาด อำเภอห้วยแถลง จังหวัดนครราชสีมา. วารสารราชพฤกษ์, 15(3), 63-69.
