ปัจจัยที่มีผลต่อความสุขในชีวิตของผู้สูงอายุในตำบลขุมเงิน อำเภอเมือง จังหวัดยโสธร

ผู้แต่ง

  • ธีรภัทร์ ถิ่นแสนดี มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด
  • พิกุล มีมานะ วิทยาลัยสงฆ์ร้อยเอ็ด มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • สยามพร พันธไชย วิทยาลัยสงฆ์ร้อยเอ็ด มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

ปัจจัยที่มีผลต่อความสุข, ความสุขในชีวิต, ผู้สูงอายุ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับความสุขในชีวิตของผู้สูงอายุกลุ่มติดบ้าน 2) ศึกษาอำนาจการทำนายของเพศ อายุ รายได้ ความสามารถในการดูแลตนเอง แรงสนับสนุนทางสังคม และพัฒนกิจครอบครัวระยะวัยชรากับความสุขในชีวิต และ 3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรดังกล่าวกับความสุขในชีวิตของผู้สูงอายุในตำบลขุมเงิน อำเภอเมือง จังหวัดยโสธร กลุ่มตัวอย่างคือผู้สูงอายุกลุ่มติดบ้าน จำนวน 172 คน ที่ได้จากการสุ่มด้วยสูตรทาโรยามาเน่ เครื่องมือวิจัยเป็นแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สันและถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า ผู้สูงอายุมีความสุขในชีวิตโดยรวมอยู่ในระดับมาก ความสามารถในการดูแลตนเองอยู่ในระดับมาก แรงสนับสนุนทางสังคมอยู่ในระดับปานกลาง และพัฒนกิจครอบครัวระยะวัยชราอยู่ในระดับมาก อายุมีความสัมพันธ์ทางลบกับความสุข ขณะที่รายได้ ความสามารถในการดูแลตนเอง แรงสนับสนุนทางสังคม และพัฒนกิจครอบครัวระยะวัยชรามีความสัมพันธ์ทางบวก โดยความสามารถในการดูแลตนเอง แรงสนับสนุนทางสังคม และพัฒนกิจครอบครัวระยะวัยชราสามารถร่วมกันทำนายความสุขในชีวิตได้ร้อยละ 57.60 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 สมการทำนายที่เหมาะสมที่สุดคือ ความสุขในชีวิต = 0.811 + 0.314 (พัฒนกิจครอบครัวระยะวัยชรา) + 0.300 (ความสามารถในการดูแลตนเอง) + 0.148 (แรงสนับสนุนทางสังคม)

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2546). พระราชบัญญัติผู้สูงอายุ พ.ศ. 2546. กรุงเทพมหานคร:กรมกิจการผู้สูงอายุ.

กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2554). แบบคัดกรองสุขภาพจิต: ดัชนีวัดความสุขคนไทย 15 ข้อ. กรุงเทพมหานคร:กระทรวงสาธารณสุข.

ชินัณ บุญเรืองรัตน์. (2551). ความผาสุกทางจิตวิญญาณและความสุขของผู้สูงอายุในศูนย์พัฒนาการจัดสวัสดิการสังคมผู้สูงอายุบ้านบางแค (วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).

ชื่นฤทัย กาญจนะจิรา. (2550). สุขภาพคนไทย (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร:อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.

ชุติไกร ตันดิชัยวนิช. (2551). ความสุขในชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดระยอง (วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหิดล).

ทิพย์รัตน์ สุทธิพศ์. (2546). ความสัมพันธ์ระหว่างแรงสนับสนุนทางสังคมและปัจจัยบางประการกับคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ จังหวัดชัยนาท (วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่).

ธิดา ทองวิเชียร. (2550). ความผาสุกทางใจของผู้สูงอายุในจังหวัดสมุทรปราการ (วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหิดล).

บุญใจ ศรีสถิตนรากูร. (2544). ระเบียบวิธีวิจัยทางพยาบาลศาสตร์. กรุงเทพมหานคร:ยูแอนด์ไออินเตอร์มีเดีย.

ปัทมา ว่าพัฒนวงษ์. (2550). ผู้สูงอายุไทยกับการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างประชากร. โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พรทิพย์ มาลาธรรม, และคณะ. (2549). ความสัมพันธ์ระหว่างแรงสนับสนุนจากครอบครัวและแรงสนับสนุนจากเพื่อนกับความพึงพอใจในชีวิตของผู้สูงอายุในชนบท (วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหิดล).

ภูบศร์ ปิ่นแก้ว. (2550). ปัจจัยที่มีผลต่อความสุขของภาครัฐในจังหวัดเพชรบูรณ์ (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์).

รณภพ เกตุทอง. (2567). การประเมินผลการดำเนินงานตามนโยบายทีมหมอประจำตัว 3 คนในการดูแลกลุ่มเปราะบางของจังหวัดอุตรดิตถ์. วารสารอนามัยสิ่งแวดล้อมและสุขภาพชุมชน, 9(1), 528–534.

รัชนก ชูพิชัย. (2550). ความผาสุกของผู้สูงอายุที่เป็นสมาชิกชมรมผู้สูงอายุ โรงพยาบาลพระนั่งเกล้า จังหวัดนนทบุรี (วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์).

ศศิพัชร์ สุขถาวร. (2553). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความสุขในชีวิตของผู้สูงอายุจังหวัดนครปฐม (วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยคริสเตียน).

สารประชากร. (2554). รายงานประชากรและสังคม. กรุงเทพมหานคร:มหาวิทยาลัยมหิดล.

สำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ. (2554). พระราชบัญญัติหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ พ.ศ. 2554. กรุงเทพมหานคร:สำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2554). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 11 (พ.ศ. 2555–2559). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

สิริพร สุธัญญา. (2550). พฤติกรรมการดูแลตนเองกับความพึงพอใจในชีวิตของผู้สูงอายุในสวนรมณีนาถ กรุงเทพมหานคร (สารนิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ).

สุภาณี สุขะนาคินทร์. (2549). ความสุขกับคุณภาพชีวิต. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุพัตรา ธารานกูล. (2544). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อความพึงพอใจในชีวิตผู้สูงอายุ (วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม).

อัญเชิญ ชัยล้อรัตน์. (2549). ความสัมพันธ์ระหว่างการเตรียมตัวก่อนเข้าวัยสูงอายุ การได้รับการสนับสนุนทางสังคม และความพึงพอใจในชีวิตของผู้สูงอายุ (วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยรามคำแหง).

Green, L. W., & Kreuter, M. W. (1991). Health promotion planning: An educational approach. Mountain View, CA, US: Mayfield Publishing Company.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-10-01

รูปแบบการอ้างอิง

ถิ่นแสนดี ธ., มีมานะ พ., & พันธไชย ส. (2025). ปัจจัยที่มีผลต่อความสุขในชีวิตของผู้สูงอายุในตำบลขุมเงิน อำเภอเมือง จังหวัดยโสธร. วารสารครุพัฒนาปริทรรศน์, 2(3), 44–59. สืบค้น จาก https://so14.tci-thaijo.org/index.php/JEDRS/article/view/1948

ฉบับ

ประเภทบทความ

Research Article