การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้เชิงบูรณาการเพื่อเสริมสร้างทักษะธุรกิจสตาร์ทอัพสำหรับนักศึกษาสาขาอุตสาหกรรมศิลป์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาพฤติกรรมการเรียนรู้ในการพัฒนาสมรรถนะความรู้สู่อาชีพธุรกิจสตาร์ทอัพของนักศึกษาสาขาวิชาอุตสาหกรรมศิลป์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช และ 2) ศึกษาแนวทางการพัฒนาสู่อาชีพธุรกิจสตาร์ทอัพของนักศึกษาในสาขาดังกล่าว กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักศึกษาชั้นปีที่ 1–3 สาขาวิชาอุตสาหกรรมศิลป์ คณะเทคโนโลยีอุตสาหกรรม
ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2567 จำนวนทั้งสิ้น 53 คน ผลการวิจัย  พบว่า 1) พฤติกรรมการเรียนรู้เพื่อพัฒนาสมรรถนะความรู้สู่อาชีพธุรกิจสตาร์ทอัพโดยรวมอยู่ในระดับมาก (ค่าเฉลี่ย = 3.66, S.D. = 1.05) โดยพฤติกรรมที่พบมากที่สุดคือ การเรียนรู้ด้วยตนเองเกี่ยวกับธุรกิจสตาร์ทอัพ (ค่าเฉลี่ย = 3.73, S.D. = 1.06) รองลงมาคือ การศึกษาในระบบผ่านหลักสูตรที่เกี่ยวข้อง (ค่าเฉลี่ย = 3.67, S.D. = 1.12) และการสอบถามจากผู้รู้ (ค่าเฉลี่ย = 3.67, S.D. = 1.12) ตามลำดับ 2) แนวทางพัฒนาสู่อาชีพธุรกิจสตาร์ทอัพโดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (ค่าเฉลี่ย = 3.89, S.D. = 1.09) โดยแนวทางที่มีความสำคัญสูงสุด ได้แก่ การฝึกปฏิบัติจริงเพื่อเรียนรู้เทคโนโลยีและการออกแบบนวัตกรรมธุรกิจสตาร์ทอัพ (ค่าเฉลี่ย = 3.96, S.D. = 1.13) รองลงมาคือ การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารเพื่อต่อยอดองค์ความรู้สู่สังคม (ค่าเฉลี่ย = 3.91, S.D. = 1.06) และการเรียนรู้ร่วมกันผ่านการเสนอแนวคิดเกี่ยวกับธุรกิจสตาร์ทอัพ (ค่าเฉลี่ย = 3.89, S.D. = 1.05) ตามลำดับ