ความสัมพันธ์ระหว่างความผูกพันของครอบครัวกับสุขภาพจิต ของนักศึกษาระดับปริญญาตรีมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในจังหวัดพิษณุโลก

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาความผูกพันของครอบครัวของนักศึกษา 2) เพื่อศึกษาสุขภาพจิตของนักศึกษา 3) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความผูกพันของครอบครัวกับสุขภาพจิต การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสหสัมพันธ์ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ นักศึกษาระดับปริญญาตรีมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในจังหวัดพิษณุโลก อายุ 20-24 ปี จำนวน 375 คน โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือ การเก็บรวบรวมข้อมูล และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนา และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน ผลการศึกษา พบว่า กลุ่มตัวอย่างมีความผูกพันของครอบครัวอยู่ในระดับมาก (=4.02) ได้แก่ เมื่อเกิดปัญหาสิ่งแรกที่นึกถึง คือ ครอบครัว รู้สึกว่าตนเองมีความสำคัญและเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว และมีการพูดคุยกับครอบครัวเสมอแม้ในเวลาที่อยู่ห่างไกลกันในระดับมาก (=4.32, 4.27 และ 4.19 ตามลำดับ) มีสุขภาพจิตอยู่ในระดับไม่มีความผิดปกติ คิดเป็นร้อยละ 80.3 นอกจากนี้ความผูกพันของครอบครัวมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับสุขภาพจิตอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ ระดับ .01 (r=.267) คือ เมื่อมีความผูกพันของครอบครัวมากจะมีสุขภาพจิตที่ดี