แนวทางการพัฒนาการจัดการเรียนการสอนด้านการถ่ายภาพดิจิทัลสำหรับนักศึกษากลุ่มเจนเนอเรชั่น ซี ในจังหวัดเชียงใหม่

ผู้แต่ง

  • รัฐพล พรหมมาศ คณะการสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

คำสำคัญ:

การเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21, การถ่ายภาพดิจิทัล, เจนเนอเรชั่น ซี

บทคัดย่อ

            บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสถานภาพและปัญหาในการจัดการเรียนการสอนด้านการถ่ายภาพดิจิทัล 2) เพื่อสร้างแนวทางการพัฒนาการจัดการเรียนการสอนด้านการถ่ายภาพดิจิทัล สำหรับนักศึกษากลุ่มเจนเนอเรชั่น ซี การเก็บข้อมูลประกอบด้วยการศึกษาจากเอกสารที่เกี่ยวข้องการสัมภาษณ์เชิงลึกอาจารย์ผู้สอนรายวิชาด้านการถ่ายภาพ 3 คน และการสนทนากลุ่มนักศึกษามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ซึ่งลงทะเบียนเรียนในภาคการศึกษาที่ 1/2565 จำนวน 30 คน ใช้การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพและนำเสนอการวิจัยในรูปแบบการพรรณนาวิเคราะห์

            ผลวิจัยสรุปได้ดังนี้

            1) พฤติกรรมการถ่ายภาพด้วยโทรศัพท์อัจฉริยะส่งผลให้ผู้เรียนขาดทักษะการจัดองค์ประกอบภาพถ่าย รวมถึงไม่เข้าใจถึงวิธีในการปรับตั้งค่าอุปกรณ์ถ่ายภาพระดับมืออาชีพ รวมถึงพฤติกรรมในการเรียนรู้การถ่ายภาพ และการรับชมผลงานภาพถ่ายจากสื่อสังคมออนไลน์นั้น ส่งผลให้ผู้เรียนไม่สามารถทำการถ่ายภาพได้อย่างถูกต้อง

            2) การพัฒนาการจัดการเรียนการสอน ควรเริ่มต้นจากการฝึกถ่ายภาพด้วยกล้องถ่ายภาพดิจิทัล การปรับตั้งค่าต่างๆ เพื่อให้ผู้เรียนมีพื้นฐาน หลังจากนั้นทำการสอนหลักการจัดองค์ประกอบศิลป์สำหรับภาพถ่าย ผ่านจากการมอบหมายงานตามโจทย์ซึ่งผู้สอนได้กำหนดไว้

            3) ความรู้อื่นๆ ซึ่งมีความจำเป็นต่อการถ่ายภาพดิจิทัลนั้นประกอบไปด้วยมารยาท ข้อควรระวังในการถ่ายภาพ การเผยแพร่ผลงานออกสู่สาธารณะ การรู้เท่าทันสื่อ และกฎหมายที่เกี่ยวข้อง

            การถ่ายภาพดิจิทัลถือเป็นทักษะพื้นฐานสำคัญสำหรับการผลิตสื่อประเภทต่างๆ ดังนั้น การสอน ฝึกผู้เรียนให้ได้เข้าใจถึงแก่นแท้ของการถ่ายภาพเพื่อการสื่อสาร ถือเป็นโจทย์ที่ท้าทายสำหรับผู้สอนในการพัฒนาให้ผู้เรียนมีทักษะเหล่านี้ ตามลักษณะอันพึงประสงค์ของบัณฑิตด้านการสื่อสารมวลชน

Downloads

Download data is not yet available.

References

กชกร บุญยพิทักษ์สกุล. (2562). ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมการใช้สื่อสังคมออนไลน์อย่างรู้เท่าทันของนักศึกษาปริญญาตรีในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสารพฤติกรรมศาสตร์, ปีที่ 25 ฉบับที่ 2, 39-59.

กนกรัตน์ ยศไกร. (2551). การถ่ายภาพเพื่อการสื่อสาร. กรุงเทพฯ: ทริปเพิ้ล เอ็ดดูเคชั่น.

กฤษณ์ ทองเลิศ. (2554). การถ่ายภาพเชิงวารสารศาสตร์ แนวคิด เทคนิค การวิเคราะห์. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: อินทนิล.

กิตติธัช ศรีฟ้า. (2565). การถ่ายภาพเชิงวิจิตรศิลป์ใต้น้ำ. ศิลปกรรมสาร. ปีที่ 15 ฉบับที่ 1 หน้า 34 - 54

ธีร์ คันโททอง และคณะ. (2566). การประเมินหลักสูตรนิเทศศาสตรบัณฑิต (หลักสูตรปรับปรุง) พ.ศ. 2561 คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล ตามแนวคิดซิปป์ โมเดล. วารสารมหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล (มนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์), ปีที่ 1 ฉบับที่ 1.

นภาพรรณ ไพรพะยอม. (2564). การจัดการเรียนการสอนชีววิทยาในศตวรรษที่ 21. วารสารชุมชนแห่งการเรียนรู้วิชาชีพครู, ปีที่ 1 ฉบับที่ 1, 75-95.

ยุพดี หวลอารมณ์และคณะ. (2021). การจัดการเรียนการสอนภาษาจีนผ่านแอปพลิเคชันสื่อสังคมออนไลน์เพื่อสร้างเเรงจูงใจในการเรียนรู้. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี, ปีที่ 10 ฉบับที่ 1, 37-52

วรพจน์ วงศ์กิจรุ่งเรือง และอธิป จิตตฤกษ์. (2554). ทักษะแห่งอนาคตใหม่: การศึกษาเพื่อศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ Open Worlds.

วริศนันท์ เดชปานประสงค์ และคณะ. (2565). รูปแบบการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะปฏิบัติของผู้เรียน, วารสารวิชาการสถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ, ปีที่ 8 ฉบับที่ 2, 428-440.

วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.

วีระพล วงษ์ประเสริฐ และคณะ. (2563). ทวิตเตอร์ (Twitter) กับทัศนคติทางการเมืองแบบประชาธิปไตย ของเยาวชนไทยที่สยามสแควร์. วารสารรัชต์ภาคย์, ปีที่ 14 ฉบับที่ 32, 141 - 154

สุวิทย์ มูลคำและคณะ. (2554). การจัดกิจกรรมการเรียนรู้ที่เน้นการคิด. กรุงเทพฯ: อี เค บุ๊คส์.

อำนวยพร บุญจำรัส. (2561). ศิลปะแห่งการถ่ายภาพ. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.

เอกนฤน บางท่าไม้. (2561). การถ่ายภาพดิจิทัล. นครปฐม: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.

01

Downloads

เผยแพร่แล้ว

26-12-2023