การจัดการน้ำท้องถิ่นแบบมีส่วนร่วมขององค์กรผู้ใช้น้ำรอบบึงบอระเพ็ด จังหวัดนครสวรรค์ ตามหลักอปริหานิยธรรม

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเสนอแนวทางในการจัดการน้ำท้องถิ่นแบบมีส่วนร่วมขององค์กรผู้ใช้น้ำรอบบึงบอระเพ็ด จังหวัดนครสวรรค์ ตามหลักอปริหานิยธรรม เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี ประกอบด้วย การวิจัยเชิงปริมาณจากกลุ่มตัวอย่างโดยใช้วิธีการสุ่มจำนวน 362 คน จากผู้ลงทะเบียนผู้ใช้น้ำทั้งหมด รวมจำนวน 3,723 คน โดยใช้แบบสอบถาม ที่มีความเชื่อมั่นค่า .981 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และวิจัยเชิงคุณภาพด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญโดยการเลือกแบบเจาะจง จำนวน 20 รูป/คน ใช้วิธีการสัมภาษณ์และวิเคราะห์เนื้อหาเชิงพรรณนา ผลการวิจัย พบว่า 1) การจัดการประชุมขององค์กรผู้ใช้น้ำ สมาชิกควรเพิ่มบทบาทของตนในการแสดงความคิดเห็น เพื่อให้ภาครัฐได้ตระหนักรู้ถึงความต้องการขององค์กรอย่างแท้จริง 2) ในการจัดประชุมสมาชิกควรเพิ่มการมีบทบาทของตนอยู่รับฟังข้อเสนอแนะหรือแนวทางที่หน่วยงานภาครัฐจะมอบให้จนสิ้นสุดการประชุม 3) สมาชิกองค์กรผู้ใช้น้ำมีกฎกติกาที่พึงปฏิบัติร่วมกัน และไม่มีสมาชิกคนใดพึงละเมิดกติกานั้น 4) สมาชิกองค์กรผู้ใช้น้ำได้ให้ความเคารพและรับฟังคำแนะนำผู้เชี่ยวชาญ หรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง รวมถึงการเคารพการตัดสินใจของประธานองค์กรผู้ใช้น้ำ
5) สมาชิกต่างยอมรับฟังความคิดเห็นของเพื่อนสมาชิกด้วยกัน 6) ในการบริหารจัดการน้ำที่ดีสมาชิกองค์กรผู้ใช้น้ำ และหน่วยงานที่เกี่ยวข้องควรดูปริมาณน้ำในแต่ละปีเพื่อสร้างความเข้าใจร่วมกันในการบริหารจัดการน้ำเพื่อป้องกันมิให้เกิดปัญหาการขาดแคลนน้ำ รวมถึงการปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตหรือการนำนวัตรกรรมใหม่ ๆ มาประยุกต์ใช้ และ 7) การให้ความร่วมมือระหว่างสมาชิกองค์กรผู้ใช้น้ำกับภาครัฐ กล่าวคือ เมื่อเกิดปัญหาน้ำท่วมหรือภัยแล้งซึ่งเป็นปัญหาที่เกิดจากภัยธรรมชาติทุกปี สมาชิกองค์กรผู้ใช้น้ำควรตระหนักและเรียนรู้ในการป้องกันเมื่อเกิดปัญหา