ความรู้ ทัศนคติ และแนวโน้มพฤติกรรมการเลือกปฏิบัติต่อคนพิการในสังคมไทย : กรณีศึกษา อำเภอเมือง จังหวัดพิษณุโลก

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาความรู้เกี่ยวกับคนพิการ 2) เพื่อศึกษาทัศนคติที่มีต่อคนพิการ 3) เพื่อศึกษาแนวโน้มพฤติกรรมการเลือกปฏิบัติต่อคนพิการ 4) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความรู้ ทัศนคติ กับแนวโน้มพฤติกรรมการเลือกปฏิบัติต่อคนพิการ โดยใช้กรณีศึกษาในอำเภอเมือง จังหวัดพิษณุโลก การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง คือ ประชาชนที่มีอายุตั้งแต่ 20 ปี ขึ้นไป ในอำเภอเมือง จังหวัดพิษณุโลก โดยเก็บข้อมูลกับกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 385 คน ผู้วิจัยใช้แบบทดสอบความรู้และแบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล และวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติการหาความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าไคสแควร์ และสัมประสิทธ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สันในการวิเคราะห์หาความสัมพันธ์ ผลการวิจัย พบว่า กลุ่มตัวอย่างมีความรู้เกี่ยวกับคนพิการระดับมาก (=13.51) มีทัศนคติต่อคนพิการในระดับมาก (=3.69) มีแนวโน้มพฤติกรรมการเลือกปฏิบัติต่อคนพิการอยู่ในระดับน้อย (=2.16) จากการศึกษา พบว่า ความรู้เกี่ยวกับคนพิการมีความสัมพันธ์เชิงลบกับพฤติกรรมการเลือกปฏิบัติต่อคนพิการอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 (r= -0.369) ทัศนคติที่มีต่อคนพิการมีความสัมพันธ์เชิงลบกับพฤติกรรมการเลือกปฏิบัติต่อคนพิการอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.01 (r= -0.669) นอกจากนี้ความรู้เกี่ยวกับคนพิการมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับทัศนคติที่มีต่อคนพิการอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.01 (r= 0.358)