การศึกษาวิถีชีวิตของคนไร้บ้านริมทางรถไฟในพื้นที่อำเภอเมือง จังหวัดพิษณุโลก

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาคุณลักษณะเชิงลึกของคนไร้บ้านริมทางรถไฟในอำเมือง จังหวัดพิษณุโลก ใช้ระเบียบวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ แบบปรากฏการณ์วิทยา โดยมีพื้นศึกษาได้แก่ บริเวณสถานีรถไฟจังหวัดพิษณุโลก ใช้วิธีการสัมภาษณ์เชิงลึกรายบุคคลกับคนไร้บ้าน จำนวน 10 คน เลือกผู้ให้ข้อมูลหลักด้วยวิธีแบบเจาะจง และใช้วิธีการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา ผลการวิจัย พบว่า คุณลักษณะของคนไร้บ้านริมทางรถไฟในพื้นที่อำเภอเมือง จังหวัดพิษณุโลก ส่วนใหญ่จะเป็นคนสามารถช่วยเหลือตนเองได้ มีภูมิลำเนาจังหวัดพิษณุโลก มีอายุประมาณ 50-70 ปี ส่วนใหญ่สำหรับสาเหตุของการกลายมาเป็นคนไร้บ้าน พบอยู่ 3 ปัจจัยหลัก ได้แก่ ปัจจัยครอบครัว เกิดจากความขัดแย้งภายในครอบครัวที่ส่งผลต่อสภาวะความเปราะบางทางด้านจิตใจ ปัจจัยด้านการประกอบอาชีพและรายได้ คนไร้บ้านมีการประกอบอาชีพเก็บขยะ และรับจ้าง แต่มีรายได้ที่ไม่แน่นอน และสมาชิกในครอบครัวไม่เกื้อหนุนกันต่างคนต่างอยู่จึงทำให้บุคคลเหล่านี้ออกจากบ้านแล้วกลายมาเป็นคนไร้บ้าน และปัญหาด้านการศึกษา การเข้าถึงโอกาสในการทำงานเนื่องจากระดับการศึกษาที่ไม่สูงมากและบางคนก็ไม่เรียนหนังสือทำให้การเข้าถึงแหล่งในการประกอบอาชีพค่อนข้างจำกัดจึงทำให้เกิดการตกงานไม่มีหน่วยงานไหนรับทำงาน สำหรับข้อเสนอแนะในการพัฒนาคุณภาพชีวิตให้กับคนไร้บ้านหน่วยงานรัฐควรมีการช่วยเหลือในการพัฒนาและส่งเสริมอาชีพและรายได้เพื่อให้สามารถดำรงชีวิตด้วยตนเองในอนาคตได้