HUMAN CAPITAL MANAGEMENT AMIDST TRANSFORMATIONS IN THE ERA OF THAILAND 4.0
Keywords:
Administration Management,, Human Capital,, Thailand 4.0Abstract
This academic article aims to explore human capital management within the context of Thailand 4.0, a period marked by Thailand’s rapid transformation driven by the Fourth Industrial Revolution. This transformation is largely fueled by digital technology, artificial intelligence, and innovation, which play crucial roles in reshaping the economic and social sectors. The study analyzes the concept of human capital, which comprises intellectual capital, social capital, and emotional capital key components that significantly influence both organizational and national development. Additionally, the article examines challenges such as the shortage of digital skills, the mismatch between education and labor market demands, and limitations in the application of information technology within human resource management.
This paper proposes strategic approaches to human capital management, including the development of new skills (upskilling and reskilling), the cultivation of a learning organizational culture, the integration of information technology in personnel systems, and the strategic planning of human resource utilization. These approaches aim to enhance competitiveness and prepare for the dynamic changes of the 21st century.
References
กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม. (2561). Thailand 4.0: ยุทธศาสตร์ชาติไทยและการขับเคลื่อนประเทศสู่ยุคดิจิทัล. กรุงเทพฯ: กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม.
นิสดารก์ เวชยานนท์. (2551). มิติใหม่ในการบริหารทุนมนุษย์. กรุงเทพฯ: กราฟิโก ซิสเต็มส์.นิสดารก์ เวชยานนท์.
พิทยา บวรวัฒนา. (2544). รัฐประศาสนศาสตร์ ทฤษฎีและแนวการศึกษา (ค.ศ.1970 - ค.ศ.1980). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2546). ทุนมนุษย์: แนวคิดเชิงยุทธศาสตร์เพื่อการพัฒนา. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิโรจน์ ลักขณาอดิศร. (2550). กลยุทธ์ HR ที่จับต้องได้.กรุงเทพฯ: สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น).
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560–2564). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2562). รายงานการสำรวจการมีงานทำของประชากร พ.ศ. 2562. กรุงเทพฯ: สำนักงานสถิติแห่งชาติ.
พนม แก้วหนองแสง. (2561). การพัฒนาทุนมนุษย์เพื่อขับเคลื่อนประเทศไทย 4.0. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 9 (2), 1–15.
สมบัติ กุสุมาวลี. (2559). การพัฒนาทุนมนุษย์เพื่อรองรับยุค Thailand 4.0. วารสาร HR Society Magazine, (สิงหาคม), หน้า 45–47.
สุชาติ เมืองแก้ว. (2560). การบริหารทุนมนุษย์ในองค์กรยุคใหม่. วารสารการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน, 24 (1), 45–58.
Becker, G. S. (1964). Human capital: A theoretical and empirical analysis, with special reference to education. New York: Columbia University Press.
Davenport, T. H., & Harris, J. G. (2017). Competing on analytics: The new science of winning (Rev. ed.). Boston, MA: Harvard Business Review Press.
Dessler, G. (2005). Human Capital Management. Upper Saddle River, NJ: Pearson/Prentice
Schwab, K. (2016). The fourth industrial revolution. Geneva, Switzerland: World Economic Forum.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Journal of Interdisciplinary Studies and Local Development
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
This article is published under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License (CC BY-NC-ND 4.0), which allows others to share the article with proper attribution to the authors and prohibits commercial use or modification. For any other reuse or republication, permission from the journal and the authors is required.
