การพัฒนาการบริหารงานตามหลักพละธรรม 4 ขององค์การบริหารส่วนตำบล

ผู้แต่ง

  • พระครูวิชัยบวรธรรม วิชโย (ปานทอง) มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

การพัฒนา,, การบริหารงาน,, หลักพละธรรม 4

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอแนวทางการพัฒนาการบริหารงานขององค์การบริหารส่วนตำบลโดยประยุกต์ใช้หลักพละธรรม 4 เพื่อเสริมสร้างคุณธรรมและจริยธรรมในการบริหารงานให้เกิดประสิทธิภาพและประสิทธิผลสูงสุด ปัจจุบันองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นต้องเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องในด้านการเมือง เศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม ซึ่งส่งผลกระทบต่อการบริหารจัดการในทุกมิติ จำเป็นต้องมีแนวทางในการบริหารงานที่สามารถปรับตัวและพัฒนาอย่างยั่งยืนโดยเฉพาะการนำหลักพละธรรม 4 มาใช้ในการบริหารงาน ได้แก่ 1) ปัญญาพละ หมายถึง กำลังแห่งปัญญา ความรู้ ความเข้าใจที่ถูกต้องในการบริหาร 2) วิริยะพละ คือ กำลังแห่งความเพียรในการปฏิบัติงานอย่างต่อเนื่อง 3) อนวัชชพละ คือ กำลังแห่งความสุจริต โปร่งใส ไร้ทุจริต และ 4) สังคหพละ คือ กำลังแห่งการสงเคราะห์ เอื้อเฟื้อและสร้างความสามัคคีในองค์กร การประยุกต์ใช้หลักพละธรรมเหล่านี้จะเป็นแนวทางสำคัญในการส่งเสริมประสิทธิภาพการทำงานของบุคลากรในองค์กร และสร้างความไว้วางใจจากประชาชนในพื้นที่ ส่งผลให้การพัฒนาท้องถิ่นสามารถดำเนินไปอย่างมั่นคงและยั่งยืนภายใต้บริบทของสังคมไทยในปัจจุบัน

เอกสารอ้างอิง

กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น. (2566). แผนพัฒนาท้องถิ่น (พ.ศ. 2566–2570): แนวทางการขับเคลื่อนยุทธศาสตร์การพัฒนาท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น กระทรวงมหาดไทย.

ปกรณ์ ปรียากร. (2557). การบริหารการพัฒนา: แนวคิด ทฤษฎี และการประยุกต์ใช้. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์วิทยพัฒนา.

พรเทพ ธัญญา. (2564). หลักการบริหารจัดการ: แนวคิดและการประยุกต์ใช้ในองค์กร. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์วิทยพัฒน์.

พระธรรมโกศาจารย์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2549). พุทธวิธีการบริหาร. กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2546). ธรรมนูญชีวิต: พุทธจริยธรรมเพื่อชีวิตที่ดีงาม. (พิมพ์ครั้งที่ 57). นนทบุรี: เพิ่มทรัพย์การพิมพ์.

วิจิตร ศรีสอ้าน. (2541). หน่วยที่ 1 ลักษณะและความสำคัญของการบริหารงานบุคคล. เอกสารการสอนชุดวิชา “การบริหารงานบุคคล” (พิมพ์ครั้งที่ 23). นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ศูนย์พัฒนาการปกครองท้องถิ่นแห่งชาติ. (2566). การเสริมสร้างสมรรถนะองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นสู่ความยั่งยืน. กรุงเทพฯ: สำนักวิจัยและพัฒนาการปกครองท้องถิ่น.

สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.). (2563). องค์กรแห่งความสุข: กรอบแนวคิดและแนวทางปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: แผนงานส่งเสริมสุขภาวะองค์กร สสส.

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2565). รายงานการสำรวจภาวะเศรษฐกิจและสังคมของครัวเรือน พ.ศ. 2565. กรุงเทพฯ: สำนักงานสถิติแห่งชาติ.

สุริยศักดิ์ มังกรแก้ววิกุล, และ ศิริวัฒน์ สิริวัฒนกุล. (2564). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิภาพการบริหารงานขององค์การบริหารส่วนตำบลในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารการบริหารและพัฒนานโยบายสาธารณะ, 13(2), 45–62.

DuBrin, A. J. (2016). Essentials of Management (10th ed.). Boston, MA: Cengage Learning.

OECD. (2023). Multilateral Development Partnerships in a Changing World. OECD Publishing.

UN DESA. (2023). World Social Report 2023: Leaving No One Behind. United Nations Department of Economic and Social Affairs.

UNDP. (2022). Human Development Report 2021/2022: Uncertain Times, Unsettled Lives. United Nations Development Programme.

UNESCO. (2020). Education for Sustainable Development: A Roadmap. United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization.

World Bank. (2021). World Development Report 2021: Data for Better Lives. World Bank Group.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-06-24

รูปแบบการอ้างอิง

วิชโย (ปานทอง) พ. . (2025). การพัฒนาการบริหารงานตามหลักพละธรรม 4 ขององค์การบริหารส่วนตำบล. วารสารสหวิทยาการศึกษาและพัฒนาท้องถิ่น, 1(1), 35–48. สืบค้น จาก https://so14.tci-thaijo.org/index.php/JISLD/article/view/1753

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ