การวิเคราะห์ปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของนักท่องเที่ยวในอำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช
คำสำคัญ:
การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม พฤติกรรมการเดินทาง นครศรีธรรมราชบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของนักท่องเที่ยวในอำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช โดยได้ทำการสังเคราะห์ข้อมูลจากงานวิจัยที่เกี่ยวข้องหลายฉบับ เพื่อระบุปัจจัยหลักที่ส่งผลต่อการตัดสินใจและพฤติกรรมการท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม โดยใช้ระยะเวลาในการดำเนินการวิจัยตั้งแต่เดือนมกราคม พ.ศ. 2568 ถึงเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2568 ผลการศึกษาพบว่าปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการเดินทางท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในพื้นที่อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช สามารถจำแนกได้เป็น 4 กลุ่มหลัก ได้แก่ ปัจจัยส่วนบุคคลและประชากรศาสตร์ ปัจจัยด้านแรงจูงใจ ปัจจัยด้านองค์ประกอบทางการท่องเที่ยว และปัจจัยด้านการตลาดและการรับรู้ข้อมูล การทำความเข้าใจปัจจัยเหล่านี้อย่างลึกซึ้งจะช่วยให้หน่วยงานทีสำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดนครศรีธรรมราชและการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.) สำนักงานนครศรีธรรมราชสามารถวางแผนและพัฒนากลยุทธ์เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในพื้นที่ได้อย่างมีประสิทธิภาพและยั่งยืน
เอกสารอ้างอิง
กมลภพ ทิพย์ปาละ. (2555). กระบวนการตัดสินใจของผู้บริโภคในอำเภอเมืองเชียงใหม่ในการซื้อกล้องสะท้อนภาพเลนส์เดี่ยวระบบดิจิทัล (การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่). Cmudc. https://doi.nrct.go.th/ListDoi/listDetail?Resolve_DOI=10.14457/CMU.res.2012.8
ฉลองศรี พิมลสมพงศ์. (2550). การวางแผนและพัฒนาตลาดการท่องเที่ยว (พิมพ์ครั้งที่ 7). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
นวกชนนท์ ผู้เขียน. (2565). สรุปสถานการณ์ท่องเที่ยวภายในประเทศเป็นรายจังหวัด พ.ศ. 2554–2565. สำนักงานสถิติแห่งชาติ. สืบค้นจาก https://www.nso.go.th/nsoweb/downloadFile/stat_impt/at/file_xls_th
ปวริศา สงเกิดทอง, อาภาภรณ์ สุขหอม, & กิจเชษฐ์ ไกรวาศ. (2567). พฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของนักท่องเที่ยว: กรณีศึกษาตำบลปากพูน อำเภอเมืองฯ จ.นครศรีธรรมราช. วารสารรัฐประศาสนศาสตร์และนิติศาสตร์มหาวิทยาลัยชินวัตร, 1(3), 18.
ปรัชญา ปิยะรังสี. (2554). พฤติกรรมผู้บริโภค. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
พรพิมล อ่อนน้อม. (2560). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวชาวไทยในเขตเทศบาลนครนครราชสีมา จังหวัดนครราชสีมา (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิตที่ไม่มีการตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยราชภัฏ นครราชสีมา.
วิชิต ธรรมบุตร. (2549). เอกสารประกอบการสอนรายวิชาอุตสาหกรรมท่องเที่ยว. มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
วริศรา บุญสมเกียรติ. (2555). แนวทางการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม จังหวัดนครศรีธรรมราช (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์). Lib dpu. https://libdoc.dpu.ac.th/thesis/148235.pdf
วันดี รัตนกาย. (2554). เอกสารประกอบการสอนรายวิชาพฤติกรรมผู้บริโภค. มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์. (2550). พฤติกรรมผู้บริโภค. ธีระฟิล์ม และไซเท็ก.
สุภาพร สุขสวัสดิ์. (2561). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของนักท่องเที่ยวในจังหวัดบุรีรัมย์. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 13(1), 123–135.
อนุชิต พึ่งปัญญาดี. (2553). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการท่องเที่ยวภาคตะวันออกเฉียงเหนือของนักท่องเที่ยว (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ). Dspace swu. http://thesis.swu.ac.th/swuthesis/Mark/Anuchit_P.pdf
อนุสรา อินนุ่น, อาภาภรณ์ สุขหอม, และ กิจฐเชต ไกรวาส. (2568). พฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของนักท่องเที่ยว: กรณีศึกษาวัดยางใหญ่ (ตาพรานบุญ) จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารรัฐประศาสนศาสตร์และนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยชินวัตร, 2(1), 67–79.
Hritz, N., & Ross, C. (2010). The role of sport in planning, development, and management of cultural tourism. Journal of Sport & Tourism, 15(2), 163–180. https://doi.org/10. /1080/14775085 .2010.498245
Kotler, P. (2003). Marketing management (11th ed.). Prentice Hall.
Pizam, A., & Mansfield, Y. (Eds.). (1999). Consumer behavior in travel and tourism. The Haworth Hospitality Press.
Schiffman, L. G., & Kanuk, L. L. (1994). Consumer behavior (5th ed.). Prentice-Hall.
Schiffman, L. G., & Wisenblit, J. L. (2015). Consumer behavior (11th ed.). Pearson.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารนวัตกรรมทางธุรกิจและสังคม

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.