จิตสาธารณะในมุมมองอิสลาม

ผู้แต่ง

  • ทนงศักดิ์ หมาดทิ้ง มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์

คำสำคัญ:

จิตสาธารณะ, มุมมอง, อิสลาม

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ

บทความนี้เป็นการศึกษาเชิงเอกสาร มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาทฤษฎีนิยามเกี่ยวกับจิตสาธารณะ 2) ศึกษาวิเคราะห์การประยุกต์ใช้จิตสาธารณะตามหลักการอิสลาม โดยใช้รูปแบบการวิจัยคุณภาพ (Qualitative Research) ข้อมูลได้จากเอกสารเป็นหลักคือ ข้อมูลปฐมภูมิจากอัลกุรอาน อัสสุนนะฮฺ และจากหนังสือ สิ่งพิมพ์ อินเทอร์เน็ต บทความวิชาการ เอกสารและงานวิจัยต่าง ๆ        ที่เกี่ยวข้อง ผลการศึกษาวิเคราะห์พบว่า

1.จิตสาธารณะถือเป็นความตระหนักที่สำคัญของมุสลิมถึงปัญหาที่เกิดขึ้นในสังคม ทำให้เกิดความรู้สึกปรารถนาที่จะช่วยเหลือสังคมต้องการเข้าไปแก้วิกฤตการณ์โดยรับรู้ถึงสิทธิควบคู่ไปกับหน้าที่และความรับผิดชอบสำนึกตามหลักคำสอนทางศาสนา ดังนั้นแนวทางในการประยุกต์ใช้จิตสาธารณะของมุสลิมในสังคมจะเกิดขึ้นได้จากการสัมผัสอยู่กับความจริง การปลูกฝังอบรมการฝึกปฏิบัติ สิ่งเหล่านี้จะค่อยๆโน้มน้าวจิตใจของบุคคลให้เกิดจิตสำนึกที่ถูกต้องและการสร้างจิตสาธารณะให้เกิดขึ้นในตัวบุคคล ดังนั้นสถาบันทางสังคมหลายภาคส่วนได้แก่ สถาบันครอบครัว สถาบันการศึกษา สถาบันศาสนา และสถาบัน สื่อมวลชนจึงต้องเข้ามาร่วมมือกันสร้างจิตสาธารณะของคนในสังคม

2.การมีจิตสาธารณะในอิสลามนั้นจำเป็นจะต้องนำหลักคำสอนทางศาสนามาประยุกต์ใช้ในชีวิตจริง เพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดในสังคม เนื่องจากการมีจิตสาธารณะและช่วยเหลือผู้อื่นนั้นถือเป็นคุณธรรมและความดีงามของมุสลิมที่จำเป็นอย่างยิ่งจะต้องสร้างความเสียสละและความมีน้ำใจให้ติดเป็นกิจนิสัย ศาสนาอิสลามจึงมีแนวทางทมี่ส่งเสริมให้มุสลิมมีความตระหนักบนหนทางแห่งการมีจิตสาธารณะและช่วยเหลือซึ่งกันและกันในทุกๆด้าน ทั้งในด้านกำลัง คำพูด อาหาร ทรัพย์สิน การให้วิชาความรู้ การช่วยเหลือทั้งด้านดุนยาและด้านศาสนา โดยที่สิ่งเหล่านี้นั้นเริ่มต้นจากการมีน้ำใจ การแบ่งปันซึ่งกันและกัน การไม่เอาเปรียบต่อบุคคลอื่น และการเห็นเเก่ประโยชน์ส่วนรวมมากกว่าส่วนตน ดังนั้นการนำหลักคำสอนเหล่านี้มาประยุกต์ใช้ในด้านจิตสาธารณะจึงเป็นรูปแบบหนึ่งในการช่วยเหลือและพัฒนาสังคมให้ดียิ่งขึ้นต่อไป

 

คำสำคัญ : จิตสาธารณะ, มุมมอง, อิสลาม.  

เอกสารอ้างอิง

กรรยา พรรณนา. (2559). จิตสาธารณะ สร้างได้ง่ายนิดเดียว. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

บรรจง บินกาซัน. (2547). สารานุกรมอิสลามฉบับเยาวชนและผู้เริ่มสนใจ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์อัล-อะมีน.

บาหรี ม่าเหร็ม และคณะ. (2539). บทธรรมเทศนาวันศุกร์. สตูล: โรงพิมพ์เมืองสตูล.

ปัญญา รุ่งเรือง. (2562). จิตสาธารณะ: แนวคิดพื้นฐานและการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาและปลูกฝังจิตสาธารณะให้แก่ผู้เรียน. นครปฐม: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.

แผนงานสร้างเสริมสุขภาวะมุสลิมไทย. (2548). รวมคุตบะห์เพื่อสุขภาวะ เล่ม 1. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการเสริมสร้างสุขภาพ.

แผนงานสร้างเสริมสุขภาวะมุสลิมไทย. (2552). รวมคุตบะห์เพื่อสุขภาวะ. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการเสริมสร้างสุขภาพ.

เมาลานา ซัยยิด อบุล อะลา เมาดูดี. (2545). ตัฟฮีมุลกุรอ่าน. (บรรจง บินกาซัน, ผู้แปล). กรุงเทพฯ: บริษัท ออฟเซ็ทเพรส จำกัด.

อับดุลรอชีด เจะมะ. (2542). สังคมอิสลาม. ปัตตานี: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

อบูรุสดี้. (2562). จิตอาสา: หนึ่งในหนทางสู่สวรรค์ของอัลลอฮ์. กรุงเทพฯ: มูลนิธิศรัทธาชนเพื่อการศึกษาและเด็กกำพร้า.

อรัญญา ตุ้ยคัมภีร และจิระสุข สุขสวัสดิ์. (2559). จิตวิทยาเพื่อการพัฒนาตนและการสร้างสรรค์สังคม. นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

al-Qurtubiy, A. A. (2006). Tafsir al-Qurtubiy. Beirut: Dar Ihya al-Turath al-Arabiy.

Ibn Kathir, A. F. I. b. K. A. (2010). Tafsir al-Quraan al-Azim. Beirut: Maktabat al-Asriyah.

Muhamad bin Ibrahim al-Tuwijiri. (2009). Al-Hibah walsadaqah. Al-Saudiyah: Dar al-Rabwah.

Muslim Ibn Hajjaj. (1955). Sahih Muslim. Beirut: Dar Ihya al-Turath al-Arabi.

Sabiq, S. (1971). Fiqh al-Sunnah. Beirut: Dar al-Fikr.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-09-06

รูปแบบการอ้างอิง

หมาดทิ้ง ท. . (2025). จิตสาธารณะในมุมมองอิสลาม. วารสารสหวิทยาการศึกษาและพัฒนาสังคม, 1(4), 29–39. สืบค้น จาก https://so14.tci-thaijo.org/index.php/Interdisciplinary/article/view/1235